- 301 -

Supply Officer, wat is dat?

Op een mooi oorlogsschip zoals de Godetia... Wat zeg ik? Mooi? Een luxeschip, dát is het onder de oorlogsschepen! Met zelfs een luxueus ingericht appartement voor de koning! Voor het geval dat... En met een helikopterplatform. We waren met zes officieren en honderdveertig bemanningsleden aan boord. Naast commandoschip werd dit varend schietkasteel ook gebruikt voor troepentransport en als logistiek steunschip. Daarom moest ik als departementshoofd van alle bevoorradingen ook reservematerieel voorzien dat eventueel nodig was voor andere schepen van onze vloot.

LENGTE bijna 92 meter. BREEDTE 14 meter.  DIESELMOTOREN 4 van 1350 pk. KRUISSNELHEID 14 knopen. MAXIMUM 18 knopen. DIEPGANG 3,60 meter.

Ben jij in dat koninklijk appartement geweest?

Natuurlijk. Onze matrozen hielden het steeds proper, ook mijn kajuit. Die was ook zeer comfortabel, zoals elke officierskajuit trouwens: een bureau, bed, lavabo met warm en koud water en de nodige bergplaatsen. En 'k zou het bijna vergeten: een eigen patrijspoort! Daarmee had ik steeds een riant uitzicht op zee.

Hoe groot was uw officierskajuit?

Zo'n drie-en-een-halve op drie meter. Nadat ik me er geïnstalleerd  had, leidde mijn voorganger me overal rond in het schip. Kwestie van te weten waar al mijn rechtstreekse onderofficieren opereerden. En kwestie om in alle omstandigheden mijn weg doorheen het schip te vinden.

Dat zal wel. Op zo'n oorlogsschip moet dat niet zo simpel zijn, zeker?

'k Geloof het nogal een beetje. Elk schip heeft zijn eigen opbouw. In een appartementsgebouw zijn omzeggens alle verdiepingen gelijk. Dat maakt het voor de bewoners gemakkelijk. Maar op een schip is dat niet zo. Daarin moet men z'n weg zoeken doorheen een ingewikkeld gangenstelsel. Hier een trapje, daar een trapje, hier een lange gang, ginder een korte gang met na een bocht nog een gang. En plots staat men op de commandobrug of in een geschuttoren.

Dat lijkt me op 't eerste gezicht precies een doolhof.

Ik was al op enkele mijnenvegers geweest, maar de Godetia was iets nieuws voor mij. De dag na die rondleiding nam mijn voorganger enkele dagen vakantie. Dat had hij na meer dan twee jaar varen ruimschoots verdiend. Daar maakte ik meteen gebruik van om zelf aan een rondgang te beginnen. Als test. Ik herinner het me nog alsof het pas gisteren gebeurde. Schuin tegenover mijn kajuit lag de wardroom. Schitterend! Daardoor ging ik tijdens mijn werk niet vlug dorst hebben... De kajuiten van de andere officieren lagen in de zelfde gang. Ik sloeg linksaf. En al kan ik me steeds goed oriënteren, na vijf gangen was ik al m'n weg kwijt.