|
- 351 - |
||||||
|
|
||||||
|
Je schilderde in die periode terug naakten. Heeft je omgang met je minnaressen invloed gehad op die werken? Natuurlijk. Lichamelijk wist ik al genoeg, hoewel elke vrouw op zich een unicum en het ontdekken waard is. Maar hun innerlijk kon ik nú beter doorgronden en weergeven in mijn doeken. Zoals in mijn schilderij 'Ceruleum Blue', waarin je in die ceruleumblauwe ogen het verlangen bespeurt naar aandacht, naar liefde en ook het nieuwsgierig wachten op wat komen zal. Dat waren voor mij mooie ogenblikken. Overweldigend!
Hoe kwam je met hen in contact? Heel toevallig. Of misschien toch niet... Alleszins ik, ík zocht ze niet op. Maar ik had het wel vlug door als een vrouw toenadering zocht. Elke mens interesseert me en als het om een vrouw gaat, ja, dan natuurlijk ook... En als ze me bovendien bekoorde, dan kwam die kick en was het nadien patat.
Zocht je hen werkelijk niet zelf op? Dat kan ik moeilijk geloven van een officier van de zeemacht. Toch is het zo. Mijn collega's deden het meestal andersom. Maar ik, ik zie graag mooie vrouwen over straat floreren. Een beetje platonisch? Vormen en kleuren prikkelen alleszins mijn schoonheidsgevoel. 'k Zou anders misschien geen kunstschilder zijn geworden, hé. Bovendien vind ikzelf dat het uiteindelijk de vrouwen zijn die de keuze moeten maken. Daarom wil ik me niet opdringen. En 't is raar, maar daardoor ving ik nu juist de mooiste en intelligentste vrouwen.
En ging dat vlotjes? Kwamen ze zich zomaar aanbieden bij jou? Nee! Bijlange niet! Intelligente vrouwen doen het veel subtieler dan mannen, hoor. Ze moeten je eerst kunnen bekijken, observeren en het liefst tot op 't bot kunnen ontleden. Zij letten meer op details. Hun diepste ego wil zekerheid en toch zoekt hun fantasie een weg naar avontuur. Complex, hé? Zij willen zich gelijktijdig veilig voelen en zoeken dus geborgenheid... en toch dromen ze ervan dat hun wildste fantasieën met een partner zullen uitkomen. Die ingesteldheid boeit me enorm. |
||||||
|
|
