- 454 -

Hoe iemand door de omstandigheden toch kan veranderen, hé. En hoe reageerde de admiraal?

  Hij kalmeerde me: "In orde, henry, ik zal uw kolonel eens bij mij roepen." Meer hoefde ik niet te horen en antwoordde: "Dank u, admiraal, mag ik nu beschikken?" De admiraal knikte en ik ging de gang in. En toeval of niet, dáár kruiste ik net Waalmans' pad, die me nakeek met gestrenge blik. Kort nadien heeft de admiraal hem blijkbaar bij zich geroepen en het gevolg kun je zeker wel raden?

Dat hij na een terechtwijzing van de admiraal heeft ingebonden.

  Dat zou iedereen toch denken, nietwaar? Fout. Kort nadien, meer bepaald op 5 juni, riep Waalmans me bij zich voor een 'Inleidend Verslag', waarin ik door hem werd beschuldigd van twee feiten. Geloof je me niet? Dan zal ik ze even voorlezen.

Ja, ik kan mijn oren niet geloven. Jij had toch niets misdaan? Nu ben ik toch eens echt benieuwd.

  Kijk, hier staan de twee punten waarvan ik werd beschuldigd. Ik citeer. 'Eén. Nadat de dienstchef een beslissing over een werkprobleem genomen had dat vooraf gediscussieerd was geweest, heeft betrokkene zonder toestemming en met een maximale publiciteit deze beslissing betwist. Twee. Heeft het verslag van SGP gevraagd zonder zijn hiërarchische Chef te verwittigen en na een dienstvergadering waaronder de twee eerste hoedanigheden van een Stafoffier aan iedereen werden herinnerd.'

Sommige delen van die tekst zijn moeilijk te begrijpen en bovendien staan er wel fouten in, hoor.

  Ja, zoals 'Stafoffier', wat natuurlijk 'Stafofficier' moet zijn. En om het voor de niet-militairen duidelijker te maken: 'de dienstchef' en 'zijn hiërarchische Chef' is telkens Waalmans. En over dat 'werkprobleem' hebben we nooit echt gediscussieerd, want Waalmans heeft het ons ronduit opgedrongen. En 'betrokkene' ben ik natuurlijk. En 'SGP' is admiraal De Wilde.

Wat is er dan verder gebeurd?

  Ik heb het 'Inleidend Verslag' ondertekend als bewijs dat ik het gelezen had en kreeg volgens het tuchtreglement tijd tot 10 juni om eventueel een verweerschrift in te dienen. Omdat Waalmans nog steeds niet in staat was om goed Nederlands te verstaan en omdat ik ter verdediging een hele hoop punten naar voren ging brengen, gaf ik boven een mondelinge verdediging de voorkeur aan een verweerschrift, dat ik aan Waalmans bezorgde op 9 juni, de dag voordat ik moest verschijnen.

Dan ben jij op 11 juni 1987 op Waalmans' bureau verschenen.

  In militaire termen: ik ben dan inderdaad op het rapport ten laste verschenen, ja. Om elf uur 's morgens. Slechts drie personen waren aanwezig: Waalmans, ik als beklaagde en een collega-commandant van de landmacht.