- 520 - |
|||
Ondertussen
waren ze op de parking achteraan het hotel aangekomen. Via de achterdeur
stapten ze binnen en toen henry aan de uitbater om een kamer vroeg, bekeek
die eens het meisje wantrouwig. -- Mag ik uw identiteitskaart eens zien? vroeg de man
haar met de glimlach terwijl zijn echtgenote er schoorvoetend bij kwam staan. -- Dat is maar om uw leeftijd te kennen, stelde henry
Timi gerust terwijl ze haar ID-kaart toonde. -- Verontschuldig me, mijnheer, maar ik kan u geen
kamer ter beschikking stellen. De juffrouw is minderjarig. -- Neem me niet kwalijk, antwoordde henry, maar een
kleine twee jaar geleden is de wet veranderd. Sinds 1 mei 1990 is de
meerderjarigheid in België bepaald op achttien jaar. Maar ik respecteer uw
voorzichtigheid. Misschien wilt u ons dan bedienen in de gelagzaal? -- Ja, dat kan. Daar
gearriveerd, voelde Timi zich zeer gecharmeerd toen henryEC aan een tafeltje
de stoel onder haar schoof en pas daarna tegenover haar plaats nam. Ze wilde
net beginnen vertellen, toen de uitbater voorzichtig naar hen toestapte. -- Pardon, mijnheer, zei hij, u hebt gelijk. Ik was
mis. Wilt u me volgen alstublieft. En alzo kon Timi
enkele minuten later in een aparte kamer volop beginnen vertellen, zonder
zich te moeten generen. Nu moest ze niet zitten fluisteren, maar kon ze
sakkeren op alles en iedereen die haar jeugd had vergald. Hier kon ze
eindelijk eens vrijuit spreken. Geen ambetante luistervinken meer in de
omtrek. Met z’n getweeën zaten ze naast elkaar op de gladgestreken lakens en
de glinsterende beddensprei van een groot bed, een meter van elkaar. Om het
nog gezelliger te maken, had henry een flesje champagne met twee glazen laten
brengen. -- Van Berten moet ge dus oppassen, waarschuwde Timi,
ik verwittig u maar. Hij heeft niet alleen goede contacten met de
onderwereld, maar ook met het gerecht. Hij speelt gratis chauffeur voor een
substituut. -- Een substituut van de procureur? -- Ja. Het is een lelijke vrouw. Ze beweert dat ze
regelmatig rechter is. Ze laat zich regelmatig vervoeren door Berten. Altijd
gratis. Zelf kan of mag ze niet rijden. Met de Mercedes arriveren of
afgehaald worden op haar werk, dat is voor haar de max. Daar staat natuurlijk
ook iets tegenover. Berten houdt zich bijvoorbeeld nooit aan
snelheidsbeperkingen. Daar stoeft hij zelfs mee. -- Dan krijgt hij zeker wel nu en dan een
proces-verbaal? En hij werkt niet. Hoe betaalt hij die dan? -- Goh, pv’s aan de lopende band! Hij weet dat daar
toch niets van komt, want die substituut verscheurt ál zijn binnengekomen
pv’s. Ze doet dat soms zelfs ostentatief vóór Berten zijn ogen. Het zou me
niet verwonderen dat er tussen die twee ‘iets’ is. Weet ge dat ik zelfs
verplicht werd om voor haar te werken? -- Zonder gerechtelijke studies? -- Ik bedoel: ze gebruikte me regelmatig als kuisvrouw!
Samen met Gineï moest ik haar huis kuisen. Gratis, hé! Ook Berten hielp een
beetje mee. Het enige wat me daarbij plezier deed, was dat ze een hond had.
Een brave hond. Die zag me graag. Ik ging er telkens mee gaan wandelen. Dat
dier had een slecht leven bij haar. -- Maar een substituut heeft toch voldoende inkomen. -- Dat denk ik ook. Maar toch betaalde ze ons niet. En
vuil dat het daar in haar huis was! Haar schotels liet ze gewoon boven elkaar
in de pompsteen staan. Wij moesten ze maar afwassen. In haar slaapkamer
bleven haar gebruikte pampers en condooms liggen. Wij moesten die maar
wegwerpen. Het was soms moeilijk om haar tafel af te kuisen, want die lag
regelmatig vol dossiers. -- Gerechtelijke dossiers? -- Jaja. -- En was zij in de omtrek? -- Neen. Ze was op haar werk. -- Dus konden uw ouders en gij daarin zomaar
rondneuzen. |
|||