- 636 - |
||||||
|
||||||
Voor henry, die niet alleen
begaan was met het lot van de dieren, maar ook met het lot van zijn mensen,
en voor wie de rechtvaardigheid en de vrijheid van groot belang waren – redenen
waarom hij militair werd – betekende die evolutie in België een beknotting
van de vrije meningsuiting, ja zelfs een totale ontsporing van de democratie
van het land waarin hij leefde. Hij vernam bijvoorbeeld hoe enkele Vlamingen
die een onschuldig grapje maakten over een immigrant, meteen als racisten
werden aangeklaagd en zonder pardon werden gestraft. Dat vond hij erg.
Vlamingen mochten wel grappen maken over Schotten, Engelsen, Duitsers,
protestanten, katholieken, priesters, en ja, zelfs over Christus, maar niet
over moslims en hun islam. “Waar gaan we toch naartoe? Tijdens mijn huwelijk
met Timi,” mompelde henry, “heb ik blijkbaar te weinig aandacht geschonken
aan wat er zoal in mijn samenleving gebeurde. Ik heb in die periode van Timi
een officiersvrouw gemaakt en als oud-leraar kon ik haar zelfs gemakkelijk
opleiden voor haar theoretisch rijexamen. Maar ondertussen had ik te weinig
tijd om mijn maatschappij in het oog te houden. Fout van mij! Want dit was
inderdaad voor de imams de geschiktste periode om hun moslims massaal in een
zwak wegens politiek links geleid Europa te laten binnendringen als
‘immigranten’.” De vrije meningsuiting en het verzet tegen immigratie werd
door de linkse politiekers – henry noemde ze ondertussen al de “neocommunisten” – in België ferm aan
banden gelegd en daar hadden de moslimleiders natuurlijk op gerekend om hun
godsdienst in België op te dringen. En niet alleen in België, maar ook in de
neocommunistische EU! “De neocommunisten”, zo noemde henry het brouwsel van
socialisten én groenen én linkse liberalen, omdat die op een subtielere
manier hetzelfde doel nastreefden van de echte communisten. Het werden dagen
waarin henry serieuzer werd. Men zag hem minder en minder lachen. Zijn gulle
lach waarom hij zo gekend was, verdween. Hij zag de ernst van de toestand in.
Hij herinnerde zich nog, dat hij als stafofficier bij de Zeemacht in
Zeebrugge door de Hoge Militaire Veiligheid gewaarschuwd werd voor het
opkomend moslimgevaar.
|
||||||