- 639 -
In Vlaanderen gaat dat nochtans anders. Ik heb al altijd gezien dat een klant, die in een winkel in Vlaanderen in het Frans iets bestelde, het altijd kreeg. En dat is dus fout. Wij, Vlamingen, zijn veel te braaf. Dat komt door al die anderstalige overheersers in onze geschiedenis. Zij maakten ons door de eeuwen heen altijd maar opnieuw onderdanig. Die warme bakker deed me inzien dat onze winkeliers in Vlaanderen eigenlijk de belangrijkste rol spelen om anderstaligen, die hier op doorreis zijn, respect af te dwingen voor het Nederlands. Die reizigers moeten Nederlands leren als ze bij ons op bezoek komen. Ikzelf gaf hierin het voorbeeld: ik leerde altijd de taal van de streek waar ik naartoe reisde. Maar onze winkeliers hebben misschien schrik dat ze dan minder zullen verkopen. In Wallonië verkopen ze toch ook niet minder. Als anderstaligen op voorhand weten dat ze daar alleen maar iets kunnen kopen in het Frans, dan leren ze die taal. Winkeliers hebben eigenlijk de taalbarrière in handen. Ik vind dat wij Vlamingen terug een fier volk moeten worden en geen slaafs volk. Nu zijn we een volk met veel te veel hielenlikkers met een hoopje franskiljons op kop. Je moet je zo niet opwinden. Toch wel. Ik heb in gans mijn carrière de Franstaligen even goed behandeld als de Nederlandstaligen. Vanuit mijn hoge functies hielp ik de Walen evengoed als de Vlamingen. En dan te moeten ontdekken dat die Walen ons, Vlamingen, minachten en benadelen, dat kwam hard aan. Zoiets kun je toch niet besluiten na amper drie voorvallen. Drie? Ik heb er veel, véél meer dan deze drie meegemaakt. De Walen zijn allemaal zo. Die drie waren nog maar het begin van mijn ‘ontdekking’. Ja? Vertel maar. In die periode werd ik uitgenodigd op de opening van het nieuw cultureel centrum in het Waals dorp Flobecq. De langgerekte officiële openingsrede was een regelrechte opruiing tegen de Vlamingen. Daarin werden zelfs extreem fanatieke Walen die het opgenomen hadden tegen de Vlamingen, verheerlijkt. Schandalig. Maar Flobecq is toch Vlaams? Wás Vlaams. Bij ons heette dat dorp Vloesberg. De Walen hebben dit dorp in enkele decennia tijds van ons afgepakt. En met hun Franse pruilmondjes konden ze ‘Vloesberg’ moeilijk uitspreken. De ‘Vloe’ werd ‘Flo’ en de ‘berg’ werd ‘becq’. Om dezelfde reden veranderde ook het Vlaamse dorp Elzele van naam en werd: Ellezelles. Twee dorpen, die de Walen van Vlaanderen hebben afgepakt… Ja, maar in hun veroveringsdrang hebben ze er al veel meer dan twee van ons afgepakt, zowel dorpen als steden. Zelfs Brussel zijn ze ons aan het afpakken! Wallonië tracht zich voortdurend uit te breiden ten nadele van Vlaanderen. Ik hoorde zelfs dat de Walen kwaad waren omdat hun taalgebied nog niet tot aan de Noordzee reikte. Het is veelbetekenend, dat in Wallonië de blijdschap geen grenzen kende, toen ze daar enkele jaren later met de klimaatveranderingen vernamen dat Vlaanderen en Nederland door het stijgend zeeniveau volledig zouden overstromen. Denk je niet dat zo’n mentaliteit al tot uiting kwam in 1830? Ja, toen speelde Frankrijk een grote rol in het ontstaan van België door de scheiding te helpen bewerkstelligen tussen Vlaanderen met Wallonië aan de ene kant en Nederland aan de andere kant. En bijna tweehonderd jaar eerder pakte Frankrijk ook al een stuk van Vlaanderen af. In dat ‘Frans-Vlaanderen’ mochten de toenmalige Vlaamse kinderen op de speelplaats van hun school plots onder elkaar geen Nederlands meer spreken of ze werden ernstig gestraft. Nu houdt Frankrijk zich natuurlijk gedeisd. Maar ikzelf heb in Ellezelles duidelijk gehoord dat Frankrijk het aan de Walen overliet om Vlaanderen verder in te palmen.