- N m11 h17,3 -

VOORTIJDIGE  PROMOTIE

MET  ENIGE  LOSBANDIGHEID

Na een driedaagse raid stond het peloton opgesteld op het marktplein van Habay-la-Neuve. Daar werden, in het bijzijn van de burgemeester en de schepenen, de makkers van henry gepromoveerd. Het gemeentebestuur vond dat bij zo'n gelegenheid champagne en toastjes moesten geoffreerd worden. Blij dat de opleiding voorbij was én afgemat door de raid én bovendien dood van de honger omdat ze niet eens gegeten hadden, stond het peloton daar in korte tijd stomdronken op dat feestgedoe. Een hoop pas bevorderde, zatte, jonge officieren rondom die burgemeester en zijn schepenen was een beetje van het goede te veel. Men was dan ook verplicht alle bevorderden met onvoorziene spoed naar de officiersmess te voeren. Daar werd hen de voorziene speciale maaltijd geserveerd om hen terug in normale conditie te brengen.

En waar was henry?

Die zat in het zuiden van Frankrijk en maakte het daar nog bonter dan in Habay-la-Neuve. Alles was het gevolg van zijn keuze om zich destijds in het Klein Kasteeltje als protestant op te geven. "Als ik ooit op het slagveld mijn laatste adem uitblaas," had hij toen gedacht, "dan is het beter dat ik, in plaats van te sterven als atheïst, de laatste woorden voor mijn echtgenote aan een aalmoezenier kan doorgeven." Daardoor had hij, kort vóór de raid naar Habay-la-Neuve, de mogelijkheid gekregen om zich samen met de 'Nederlander' uit zijn peloton in te schrijven voor een godsdienstige trip. Deze laatste was een deftige, magere jongeman uit een protestantse, adellijke familie. Omdat één van z'n ouders Belg was, had hij de voorkeur kunnen geven aan een legerdienst in België, omdat die korter was dan in Nederland.

-- Ik heb een probleempje, dat ik kan oplossen als ge met mij akkoord gaat, begon henry, toen hij met de Nederlander alleen was.

-- O, ja? Zeg es.

-- We vertrekken als onderofficier en promoveren tot de categorie van officieren tijdens onze reis in Frankrijk. We moeten dus tijdens de reis onze uniform aanpassen.

-- Dat geeft geen narigheid. Ik doe de strepen er af en steek mijn sterretjes op mijn kraag.

-- Ik heb het moeilijker: de gouden strepen vervangen door fijne, gouden banden met gouden krul. Voor een fatsoenlijk resultaat moet ik dat met een naaimachine doen. Thuis dus, vóór onze trip. Ik zal dus als officier vertrekken, terwijl ik nog geen officier ben! Riskant, hé. Maar 't is toch slechts voor enkele dagen en die andere protestanten kennen ons toch niet.

-- In orde. Dan zet ik vóór de reis er ook mijn sterren op.