- N m12 h19,2 - |
|||
|
|||
-- Nog een lolleke! Nog een lolleke! Nog een lolleke! scandeerde nu de gehele klas. -- Maar jongens toch, ik ken geen moppen meer... Drie van de grootste leerlingen, die achteraan zaten, kwamen naar beneden, grepen Sis Muziek vast en droegen hem naar een donkerbruine, brede doch smalle, houten kast. Ze deden haar open, stelden de verblufte Sis Muziek er schoon rechtopstaand in, moesten met z'n gedrieën de twee deuren zelfs met fors toeduwen wegens de te dikke buik van Sis, en sloten de kast met de sleutel. Een paar lesuren later ging de bel en liep de school leeg. Grauwlijk liep die avond nog eens langs de speelplaatsen, iets wat hij bijna nooit deed. Op het achterste koertje hoorde hij plots een raar geluid. Nieuwsgierig ging hij de 'theaterklas' binnen, opende de smalle kast en Sis Muziek viel er uit.
Die gasten zijn nadien serieus gestraft, zeker? Uit de school gezet? Neen. Voor de subsidies. Hoe meer leerlingen, hoe meer subsidies. 't Was 't enige dat voor de directie telde. En nu iets over de Lange Wapper.
Rare bijnaam. Wegens zijn grootte? Ja. Wegens de ontberingen in de oorlogen waren onze mensen wat kleiner dan nu. Lange Wapper was een uitzondering. Zijn vest wapperde in de wind rondom zijn lichaam. Hij was een taalleraar, was bijzonder mager en had twee enorm lange pinknagels. Om zijn oren goed te kunnen uitkuisen, zo beweerde hij, en om iedereen te tonen dat hij geen handwerksman was, voegde hij er bij. Op zekere dag keek hij tijdens zijn les door het venster en wat zag hij? Een collega was volop aan het vechten met een leerling net buiten de klas, aan de overkant van de koer. Meer nog: de collega werd door de felgeblokte leerling duchtig afgetuigd. "Een klein minuutje. Ik kom direct terug", zei Lange Wapper en verliet kalmgeweg de klas. Je kunt wel denken: al zijn leerlingen terstond naar dat venster. Ze voelden dat er iets spectaculairs ging gebeuren. Ze zagen Lange Wapper statig de koer oversteken recht naar de vechtpartij. Maar dichterbij gekomen, keerde de vechtlustige puber zich om en schopte hem recht in het kruis. Lange Wapper plooide samen, maakte rechtsomkeer en kwam zijn klas met moeite en met kleine pasjes terug binnen.
Nu ga je me toch zeker niet vertellen dat ook die leerling ongestraft bleef? Toch wel. Als puntje bij paaltje kwam, koos de directie partij voor de leerling. 't Gebeurde zelfs dat de ouders naar de directeur kwamen om te protesteren omdat hun lief manneke niet naar de televisie had kunnen kijken omdat hij te veel straf had moeten schrijven. Dat 'lief manneke' was dan meestal een flink uit de kluiten gewassen dommerik. De leraar werd er toen bijgeroepen, moest zich tegenover de ouders in bijzijn van die leerling verontschuldigen en kreeg bovendien een ferme bolwassing van de directeur. |
|||