- N m13 h23,2 -

"Zeg, l-lu-utenant, d-da-at is hier toch ook nie... niet vet, hé. Is er hier w-werkelijk niets anders?" - "Zouden we niet beter naar Blok O terugkeren, man?" opperde henry, maar de KRO wilde van geen wijken weten. "Oké, maar dan gaan we eerst enkele cola's drinken en daarna een luchtje gaan scheppen. Ik weet nog iets." - "Ja? En wat is dat?" vroeg de licht loensende KRO. "Een stripteasebar." Op slag was die KRO bloednuchter. "Hier in Brugge?! Ik ben nog nooit in zoiets geweest. Ik heb daar al van gehoord, maar ik wist niet dat dit al in ons land bestond", stamelde hij en zijn ogen staarden ongelovig naar henry. "Zijt gij daar al geweest?" - "Eén keer. Onlangs. In uniform. 'k Wilde eens zien wat daar gebeurde. Normaal moogt ge daar niet in uniform binnen, maar ik wist dat niet en de patroon maakte voor mij een uitzondering." De KRO vermande zich en begon aan de lopende band cola's te drinken.

Een goed uur later wandelden henry en zijn metgezel over de Grote Markt. Ze sloegen het straatje naast de Halletoren in en stapten de Suzy Wong binnen, eerst henry, dan de KRO. Ze namen plaats aan de bar. De patroon verwelkomde henry met de glimlach. "Wat drinken de heren?" vroeg een deftig doende barman. "Twee biertjes." henry betaalde. Achter hen zaten enkele klanten met diep gedecolleteerde meiden in het halfdonker te smoezen. De KRO gedroeg zich nu precies als een belangrijk heerschap, vond henry.

"Van u krijgen we toch een champagnecoupeje, hé?" vroegen plots twee picobello gemaquilleerde, jonge vrouwen, die uit het niets waren verschenen en naast henry en de KRO kwamen plaatsnemen. "Zoals u wilt", antwoordde henry, die reeds op voorhand had beseft dat die KRO hem die avond een pakske geld ging kosten. Er ontspon zich ondertussen een licht gesprek. Terwijl henry in het volgend kwartiertje nog maar enkele keren aan zijn glas had genipt, zat zijn gezelschap al met lege glazen, dit wegens diverse redenen. "Zouden we niet liever ginds bij het podium gaan zitten? Het spektakel met danseuses zal direct beginnen", stelde één van de vrouwen voor. Alle vier verhuisden ze naar een tafeltje, waaromheen een stel velouren zetels stond. "Hier wordt enkel champagne gedronken", zei henry's gezellin, die meteen een op-en-top fijn uitgedoste ober wenkte. "Een fles, ja?", vroeg deze en verdween zonder enig antwoord af te wachten. Kort nadien ontkurkte hij met een knal de fles en schonk het parelende, frisse vocht in de vier champagneglazen, die hij met veel zwier op hun tafeltje had neergezet rondom de met ijs gevulde champagnekoeler. Hierin plaatste hij op een galante manier de druipende fles, die tot henry's consternatie reeds half leeg was. De ober boog zich even naar henry en fluisterde: "Duizend tweehonderd en driehonderd voor de coupejes."