- N m17h45,2 -

-- Oei! Wiens toer was het om chauffeur te zijn?

-- Dat weten we nog niet, commandant.

Tien minuten later.

-- Commandant, 't is de auto van Sus. En Sus zat achter het stuur!

Boem! Het werd ijl in henry zijn hoofd. Al zijn ideeën vloeiden weg. Wezenloos bleef zijn blik minutenlang op 't zelfde punt van zijn bureau rusten. Maar hij zag dat punt niet eens. Zijn besef herleidde zich tot nul. Plots begon er een hamertje in zijn hoofd te kloppen. Number One dood. Number One dood. Number One dood. Wat? Was zijn Number One dood? Was Sus dood? Stilaan keerde henry terug tot de werkelijkheid. Hij moest zich herpakken. Hij moest handelen. Zijn mannen verwachtten dat van hem. Maar wat kon hij nog doen? Niets. Er was geen vijand tegen wie ze zich konden afreageren. 't Was een fatale slag. Vanuit de andere ruimtes van zijn 'schip' drong een onwezenlijk gemompel tot hem door. Dat waren zijn manschappen, die stilletjes aan het praten waren. Plots begon hij toch te twijfelen: Sus was een voorzichtige chauffeur en hij onderhield altijd goed zijn auto, dus...

Enkele minuten later.

-- Commandant, 't komt door dat rotweer van vannacht. In Limburg was er op die plaats een ferme wolkbreuk. Veel aarde is daar van de akkers gespoeld, zomaar de weg op. Een tegenligger reed te vlug en is in die moddermassa beginnen slippen. Recht tegen Sus.

Een weekje later.

Op de begrafenis in Paal betuigden ze hun innige deelneming aan de weduwe, mevrouw Sempels, een zeer vriendelijke vrouw. Ze mocht op gelijk welk moment en voor om het even welk probleem naar henry telefoneren. Hij verzekerde haar dat hij en alle mensen van zijn 'schip' haar altijd gingen helpen en dat hij haar enkele dagen nadien zelf al het persoonlijk gerief van haar man ging brengen.

Asap.

Zo vlug als mogelijk na de begrafenis en in het kader van alle veiligheidsvoorschriften stelde henry een van zijn eigen adjudanten aan als de nieuwe Number One van zijn 'schip'. En onder zijn eigen toezicht werden de laden van Sus geopend in het bijzijn van een paar manschappen als getuigen en werd een lijst van de spullen opgesteld.

Asap.

Kort nadien vertrok henry per auto naar Paal en overhandigde aan mevrouw Sempels het gerief van haar overleden man. Dat was kort vóór de middag, waardoor hij haar samen met een familielid uitnodigde om in een nabijgelegen restaurant uitgebreid op zijn kosten te gaan lunchen. Tijdens het middagmaal kon hij haar nog wat goede raad geven.