- N m17h47,6 - |
||||
|
||||
-- Oudejaarsavond? In het begin van mijn huwelijk zijn we met u en Monique haar ouders mondeling overeengekomen, dat we elke kerstperiode bij u en elke nieuwjaarsperiode bij haar ouders gingen vieren. Iedereen ging daar volledig mee akkoord en daar hebben we ons altijd aan gehouden. -- Nee! Ik wil dit jaar met u vieren op oudejaarsavond. -- Waarom? -- Omdat ik op kerstavond in mijn kerk bij de protestanten moet zijn. -- Pa, dan is het simpel: wij vieren dan samen op kerstdag. -- Nee! Op kerstdag moet ik ook in mijn kerk zijn. Dus blijft alleen oudejaarsavond over. -- Pa, dat gaat niet. Op die avond reserveren de ouders van Monique altijd een tafel op restaurant of bestellen iets bij een traiteur. -- Dan moet ge ons er maar bij nemen! -- Pa, 't is nu al eind november! Zoiets loopt regelrecht op een ruzie uit. MM en gij zijn geboren vijanden. Kerst en Nieuwjaar zijn voor mij de mooiste dagen van het jaar. Als officier van wacht of van permanentie heb ik die dagen al genoeg moeten missen. Ik wil feest en geen oorlog. -- Ik blijf erbij: wij willen met u het oudejaar vieren! -- Pa, dat gaat niet en daarmee uit. -- Wablief! Gaat gij uw moeder en uw vader weigeren?! brulde Edmond plots en stond hierbij recht en kwam met schuim op de mond dreigend boven henry staan. -- Pa, zei henry rustig terwijl hij zich klaar hield om te reageren, ga alstublieft terug in uw zetel zitten. -- Ja, Mond, zet u terug in uw zetel, drong moeder Clarisse er nu toch ook voorzichtig op aan en Edmond keerde terug. -- Dus!! Dus ge weigert uw eigen vader! brieste Edmond vanuit zijn zetel. -- Pa, ge moet dat begrijpen. Gij hebt dat vroeger zelf zo gewild. Het kan nu niet anders. -- Goed! Kom, Clarisse, we zijn weg! siste vader Edmond en zonder nog boe of bah te zeggen, stormde hij het huis uit. Vlug stond henry op en wilde nog zijn moeder drie kussen ten afscheid geven, maar ook zij liep zonder verwijl het huis uit. Het werd henry duidelijk, dat alles door zijn ouders op voorhand was afgesproken. Hij heeft zijn vader nooit meer in levenden lijve weergezien.
Of hoe godsdiensten mensen tegen mensen ophitsen.
En...
...om zichzelf af te schermen tegen ondraaglijke gevoelens, beschouwde de marinier henry in zulke situaties elke tegenpartij als een vijand. |
||||