- N m18h53,2 -

 

 

 

Toen commandant henry het imitatieperkament ontrolde, waarop hij een geestige rijmelarij in zijn mooiste handschrift had neergepend ter ere van de oppensioenstelling van zijn adjunct 1MC Willy Van Elslande, met wie hij anderhalf jaar in Zeebrugge goed had samengewerkt, stond het marinepersoneel in het zaaltje reikhalzend uit te kijken naar de toespraak die hij ging afsteken. En hij stelde hun lachspieren niet teleur, want hier en daar maakte hij een plezante toespeling op een waargebeurd feit. Zoals dat, waarbij zijn adjunct in opwinding raakte omdat hij voor een groep gepensioneerden een fijn bezoek aan een schip had geregeld, terwijl die vanaf haar aankomst in de Marinebasis Zeebrugge enkel geïnteresseerd was in de boterkoeken die ze ging krijgen. “We krijgen toch boterkoeken, hé? Dat hebben andere groepen toch ook gekregen?” vroegen de gepensioneerden herhaaldelijk tijdens de rondleiding op het schip. Van Elslande die zó zijn best had gedaan om een beschikbaar schip voor hen te pakken te krijgen, werd er balorig van.

 

Na de drink die volgde op de toespraak, vertrok Willy Van Elslande samen met zijn commandant, de KRO en twee matrozen van de IRP naar een restaurant. Daar had Willy de nodige reservaties vastgelegd voor een rijk gevulde lunch en daar werden enkele foto’s genomen ter herinnering aan die dag.

 

 

 

Van links naar rechts:

1MC Willy Van Elslande, 1LZ henry, de KRO en de twee topmatrozen.

 

 

 

Van links naar rechts:

1MC Willy Van Elslande, de KRO en 1LZ henry.

 

 

Van links naar rechts:

het “feestvarken” 1MC Willy Van Elslande

en 1LZ henry.

 

 

 

Van links naar rechts:

1MC Willy Van Elslande

en 1LZ henry in een zotte bui.

i