Toen commandant henry het
imitatieperkament ontrolde, waarop hij een geestige rijmelarij in zijn
mooiste handschrift had neergepend ter ere van de oppensioenstelling van
zijn adjunct 1MC Willy Van Elslande, met wie hij
anderhalf jaar in Zeebrugge goed had samengewerkt, stond het
marinepersoneel in het zaaltje reikhalzend uit te kijken naar de toespraak
die hij ging afsteken. En hij stelde hun lachspieren niet teleur, want hier
en daar maakte hij een plezante toespeling op een waargebeurd feit. Zoals
dat, waarbij zijn adjunct in opwinding raakte omdat hij voor een groep
gepensioneerden een fijn bezoek aan een schip had geregeld, terwijl die
vanaf haar aankomst in de Marinebasis Zeebrugge enkel geïnteresseerd was in
de boterkoeken die ze ging krijgen. “We krijgen toch boterkoeken, hé? Dat
hebben andere groepen toch ook gekregen?” vroegen de gepensioneerden
herhaaldelijk tijdens de rondleiding op het schip. Van Elslande
die zó zijn best had gedaan om een beschikbaar schip voor hen te pakken te
krijgen, werd er balorig van.
Na de drink die volgde op
de toespraak, vertrok Willy Van Elslande samen
met zijn commandant, de KRO en twee matrozen van de IRP naar een restaurant.
Daar had Willy de nodige reservaties vastgelegd voor een rijk gevulde lunch
en daar werden enkele foto’s genomen ter herinnering aan die dag.
|
Van links naar rechts:
1MC Willy Van Elslande, 1LZ
henry, de KRO en de twee topmatrozen.
|
Van links naar rechts:
1MC Willy Van Elslande, de KRO
en 1LZ henry.
|