Gespannen keek
henry toe en zag hoe zijn vader werd ondervraagd en afgetast door de
Luxemburgse douanebeambten. Iets uit zijn verleden waarschuwde hem. Zijn
moeder kneep even in zijn hand.
Op
dat moment kwam er een steekvlieg op haar been zitten. Ze boog zich voorover
om haar weg te jagen. Kloeek, kloeek.
Het parfum bewoog heen en weer in het flesje en maakte ietsje te veel lawaai
in de stilte van het bos... en van de beha. Voorzichtig richtte Clarisse zich
terug op. Maar de douaniers hadden haar reeds door,
lachten even, haalden de schouders op en lieten hen dan maar vertrekken.
En dat microscoopje? Wel,
henry heeft er in 't begin wel enkele dingen mee
onderzocht en voor de rest van zijn leven heeft hij het in dank als curiosum
bewaard.
|
<<<<<
Het bewuste microscoopje.
Amper 17 à 20 cm hoog.
In die tijd kostbaar.
Nu vrijwel waardeloos.
<<<<<
|
* *
* * *
|