- N m8 h12,5 -

Na elke dans brachten ze eerst de meisjes beleefd naar hun plaats. Daarna wisselden ze hun ervaringen uit aan hun eigen tafeltje. Zo van "die kan goed beboppen" of "die met haar paardenstaart kan goed twisten".

-- Ge moet eens met díé dansen, zei Jo terwijl hij met zijn kin voorzichtig in de richting van een tafeltje wees. 'k Heb daarjuist met haar geslowd. Vroeger heb ik al eens met haar gedanst tijdens de Gentse Feesten, op de Kouter tijdens het Bal 1900. Ze was daar ook met haar moeder.

-- Wie bedoelt ge? vroeg henry, terwijl hij zo onopgemerkt mogelijk over de linker schouder keek.

-- Die met haar moeder in 't zwart.

Op dat moment begon het orkest een nieuw liedje te spelen en henry schoot op haar toe, terwijl Jo een andere richting koos. Ze zat drie tafeltjes verder. In de korte tijd dat henry naar haar toe laveerde, nam hij de situatie vlug op. De moeder keek zeer streng, wat nog meer op viel door haar agressieve haviksneus, zwarte permanent en donkere kledij. De dochter leek vriendelijker, temeer omdat ze begon te glimlachen toen ze henry zigzagsgewijs naar haar tafeltje zag stappen. "Mevrouw, is het me toegelaten met uw dochter te dansen?" vroeg hij beleefd, terwijl hij een lichte buiging maakte. Ze bekeek hem nors en hun blikken doorgrondden elkaar. Met tegenzin knikte ze alsof ze haar dochter naar de Noordpool moest laten vertrekken.

Nooit had henry de gewoonte om op details te letten. Maar deze keer zag hij, terwijl hij met haar foxtrotte, dat ze blauwe ogen en donkerblond haar had. Zoals steeds als hij met een nieuw meisje danste, stelde hij zich voor.

-- En ik ben Monique, antwoordde ze.

-- Aangename kennismaking... Is dat uw moeder? vroeg hij toch eens voor alle zekerheid.

-- Ja, grijnslachte ze terug.

-- Hoe noemt ze? Vergezelt ze u altijd of gaat ge ook soms eens alleen uit om te dansen?

-- Ja. Ze noemt Moeilijk. Ze gaat altijd mee. Meestal mijn vader ook. Maar die moest vandaag spelen.

-- Ah, ja? Wat speelt hij?

-- Hij is muzikant.

-- Muzikant? Welk muziekinstrument?

-- Viool, antwoordde ze, verheugd vanwege zijn interesse.

Na twee foxtrots bracht henry het meisje terug naar haar tafeltje en schoof haar stoel wat achteruit, zodat ze kon gaan zitten. Na een lichte buiging naar de moeder, ging hij terug naar zijn plaats. Op zijn stoel voelde hij dat het tussen hem en die Monique klikte. "Deze met wie ik nu heb gedanst, is echt de moeite waard", zei Jo, die de dromerige blik in henry's ogen niet opmerkte. Maar henry was niet meer geïnteresseerd in al die andere jongedames. In een dancing danste hij meestal met elk meisje een keer, maar nu was zijn belangstelling voor Monique opgewekt en dat veranderde de situatie.