|
Wat maakten de volwassenen je nog wijs?
Laat
me eens nadenken... Vergeet niet dat de computer en zelfs de televisie toen
nog niet bestonden. Als we dus iets wilden weten, dan moesten we dit in onze
boeken opzoeken. Seks was toen nog taboe en de boeken gaven hierover weinig
informatie. Dus, als we bijvoorbeeld wilden weten vanwaar de kindertjes
kwamen, dan moesten we ons tot de volwassenen uit onze omgeving wenden. De
ene zei ons dan dat we uit een bloemkool kwamen en de andere vertelde ons de
dag nadien in geuren en kleuren dat we per ooievaar, hangend in een doek aan
zijn bek, waren afgeleverd. Mijn kinderlijke fantasie was zó rekbaar, dat het
toen nooit bij mij is opgekomen om de ongerijmdheid tussen beide verklaringen
te onderzoeken. Ook de katholieke kerk maakte de kinderen tijdens de voorbereiding
voor hun plechtige communie allerlei blaasjes wijs. En ik geloofde ze
natuurlijk. Stel je voor: telkens ik 's avonds in bed lag en mijn moeder het
licht uit deed, verschenen mijn engelbewaarder en de duivel aan het voeteinde
van mijn bed. Ik moest dan boven het laken een kruis maken om de duivel te
verdrijven. Deed ik dat niet, dan verdween mijn engelbewaarder en bleef de
duivel de ganse nacht bij mij, wat erge gevolgen kon hebben. Je kunt wel
denken dat ik elke avond zeer, ik herhaal, zeer duidelijk een zo groot
mogelijk kruis maakte om die duivel te verdrijven. Daarna
rekte ik mijn hals boven mijn hoofdkussen uit en spande mijn half
dichtgeknepen ogen in om over mijn laken heen in de duisternis de vlucht van
die satan met zijn rode ramskop te kunnen zien. Maar, helaas, dit
geluk was me niet beschoren...
Heeft
de kerk je nog zulke dingen verteld?
Er
werd ons natuurlijk veel verteld. Sommige dingen kwamen zelfs goed uit ook.
In het derde leerjaar was er een klasgenootje dat een leesbril moest beginnen
dragen. Ik vond dat 't manneke er direct veel
intelligenter uit zag en daarom wilde ik ook zo 'n artikel op mijn neus. Vermits de pastoor tijdens mijn eerste communie had
meegedeeld dat we aan de almachtige God alles konden vragen, ben ik die avond
in mijn bed gekropen en heb in een gebed gevraagd om ook een bril te krijgen.
En wat raad je? Na het eerstvolgende geneeskundig onderzoek op school kregen
mijn ouders een brief, waarin werd aangeraden om met mij naar de oogarts te
gaan. En daar werd me een bril voorgeschreven. Eerst enkel om te lezen, later
om hem permanent te dragen. Of ik er intelligenter mee uitzie? Ha ha! Zeker belangrijk is, dat hij nu wel mijn
kunstschilderimago versterkt...
We
hebben het nu gans de tijd over je leeftijd van zeven tot twaalf jaar.
Schilderde je toen reeds?
Je
kunt het moeilijk echte schilderijtjes noemen. Maar 't
was toch al een begin. Met een fijne zaag maakte ik uit triplex kleine
rechthoeken en beschilderde ze met goedkope verf. 's Avonds had ik voor
school steeds huiswerk en er bleef weinig tijd voor schilderen over. Mijn
eerste werkjes, gemaakt met eenvoudig materieel, nagelde ik rijtje na rijtje
naast mijn bed aan de muur.
|
|
