|
merkte op dat
moment precies een vonk, die naar beneden schoot vanuit de grote kijkers van
die lange man in zwarte toga recht in de ogen van zijn vader. Buiten gekomen,
knoopten de gemeenteleden met hen direct een levendig gesprek aan. Na de
kerkdienst was het immers de gewoonte dat ze met z'n
allen nog een tijdje onderhoudend stonden te babbelen op het pleintje vóór
hun tempel.
|
Dat was gezellig geweest.
Edmond was in zijn nopjes en toen hij naar huis
terug keerde, onderzocht hij de reactie van henry. "Wat denkt gij ervan? Keren we volgende zondagmorgen met uw ma en
broer terug? Gij beslist", zei hij hoopvol.
De puber keek naar zijn vader op.
"Ja, papa", antwoordde hij en was blij dat hij er zijn vader
gelukkig mee maakte. Maar...
die "ja" ging
aan zijn leven een gans andere wending geven: het was de tweede stap na de
geflopte plechtige communie...
Een kettingreactie was op gang gekomen!
*
|
De protestantse kerk op de
Brabantdam te Gent.
- Foto genomen in 2005 -
|
Z
e e s c o u
t s
Onder die protestanten bevond zich mijnheer Van den Brande,
een kleine, vriendelijke, bijna kaalhoofdige man. Hij had vele jaren voordien
de zeescoutsgroep "De Viking" gesticht,
waarvan het groot, blauw clubhuis aan de Leie lag,
nabij de Watersportbaan. Toen hij vernam dat henry net zijn welpentijd bij de
landscouts had beëindigd, vroeg hij hem om naar de zeescouts
over te komen. Terstond ging henry akkoord: de
eenzaat-uit-de-zandbak was allang een avontuurlijke jongen geworden. Naast de
activiteiten van de landscouts, zoals dasroven en spoorzetten,
kon henry bij de zeescouts ook leren roeien, zeilen
en zwemmen. Met dit laatste kon zijn vader zelfs een oude oorlogsbelofte
houden.
Het hoeft niet gezegd dat henry in "De Viking" meteen veel nieuwe
vrienden maakte. De groep was rijk en had veel materieel, zoals drie
|
|
