|
grote
roeiboten, een zeilboot en kano's, en groeide weldra uit tot de grootste
Gentse scoutsgroep met meer dan tachtig leden. "Hulpvaardige Vos"
klom er vlug op van matroos naar tweede en eerste bootsman, kwartiermeester,
boordmeester en werd uiteindelijk stuurman. Boven de stuurmannen stond de
schipper, Karel Piessen, een zeer bekwame
scoutsleider, die eigenhandig "De Watergeus" had gebouwd, een
zeilboot waarmee de Vikings meerdere wedstrijden wonnen.
De twee beste scoutsvrienden van henry waren stuurman Roland Stevens en
stuurman Daniël D'hont. De invloed die het drietal
op elkaar had, noopt ons iets meer te weten van deze makkers.
Wie waren zij? Hoe gedroegen ze zich? Zijn deze vragen van belang? Ja, want
iemands vrienden weerspiegelen zijn karakter.
R
o l a n d S t
e v e n s
Roland was de oudste van de drie en was de eerste die tot stuurman werd
bevorderd. Hij kreeg de leiding van veertig "juniors"
van dertien tot vijftien jaar. Toen henry nog maar pas bij de zeescouts was toegetreden, vernam Roland dat vader Edmond naar het zwembassin Van Eyck wilde gaan om een
zwemmeester voor zijn zoon te vinden. "Mijnheer, dat hoeft u niet te
doen. Ik zal uw zoon leren zwemmen", zei Roland, die reeds
op jeugdige leeftijd een zeer goed zwemmer was. "Dat is goed,"
antwoordde Edmond, "op voorwaarde dat ge mijn vergoeding voor de zwemleraar wilt
aanvaarden." Daarna gaf Roland wekelijks één uur les en henry kon na
tien weken zwemmen. Toen haalde Edmond zijn
portefeuille boven, maar Roland weigerde het geld te aanvaarden:
"Mijnheer, als ge toch iets wilt geven, stort
het dan alstublieft in de kas van onze scoutsgroep." Nochtans kon Roland
dat geld best gebruiken. Zulke edelmoedige houding typeerde Roland en bleef
bij henry voor de rest van zijn leven in 't geheugen
gegrift.
D
a n i ë l D ' h o n t
Toen Roland de scouts verliet, nam stuurman Daniël zijn taak over.
Op 1 augustus 1957 was de officiële opening van de Jamboree in Engeland, een
samenkomst van scouts van over de gehele wereld. Een test voor Daniël en
henry, die wisten dat ze op elkaar konden rekenen. De twee zestienjarigen
vertrokken reeds op 25 juli voor een nachtelijke
boottocht van Oostende naar Dover en zevenhonderd twintig kilometer autostop
doorheen Zuid-Engeland, een geslaagd avontuur van negentien dagen in vele steden
en dorpen.
Daniël deed steeds zijn uiterste best om zijn leven zinvol te maken. Zijn
stiefvader maakte het hem niet steeds gemakkelijk om zijn hogere studies te
beëindigen. Maar hij volhardde keihard en bereikte
zijn doel, waarvoor henry hem steeds bleef bewonderen. Eerlijkheid en
doorzettingsvermogen werden in het scoutisme aangewakkerd.
|
|
