- 083 -

 "Discipline

dient

  de groep"

HOOFDSTUK  XIV

LERAAR  WISKUNDE

 

Vanaf 28 oktober 1963 was dus je broodje gebakken...

Hé! Wacht efkes! Gebakken... en niet gebakken. Ik zat bijna vier jaar in het onderwijs en de eerste twee jaar kon ik inderdaad zonder zorg de toekomst tegemoetzien, maar...

 

Wil je ons misschien iets meer vertellen over die eerste twee jaar?

Wel, mijn 'thuishaven' was in die periode de technische meisjesschool in de Tweebruggenstraat. Daar had ik als studiemeester mijn vast bureau. Van daaruit vertrok ik regelmatig voor enkele weken of maanden om les te geven in bijna alle middelbare en technische meisjesscholen van de stad Gent. Ook in de beroepsscholen en het hoger onderwijs. Meisjes van dertien tot tweeëntwintig jaar.

 

/\  De linkergevel   /\

   /\  De rechtergevel  /\

De meisjesschool op de  hoek van de Tweebruggenstraat in 1963

met drie afdelingen:

huishoudkunde, naaikunst en haartooi.

Twee ervan gaven een opleiding tot regentes en de derde tot het diploma C2, equivalent aan A2 voor jongens.

(foto 2006)

 

Tweeëntwintig jaar?

 Ja, de kandidaat-regentessen in de huishoudkunde hadden bijna mijn leeftijd. Mijn werk was zeer afwisselend. Ik doorkruiste gans de stad, te voet of per tram. Ik had nog geen auto. Meestal gaf ik wiskunde, maar soms ook handel, fysica, scheikunde en biologie.

 

Biologie?

Als bijvak, ja, en dan nog aan meisjes! Stel je voor: sommigen werden verliefd op hun leraar, hé! Maar ik paste op. De meeste hoofdstukken van het leerboek biologie gaven geen problemen. Maar het was voor een mannelijke leerkracht in de jaren zestig wel delicaat als er in een meisjesklas over de voortplanting moest gepraat worden. Die pubermeisjes vonden het natuurlijk interessant om nu eens echt de waarheid over die materie te vernemen en dan nog van een mannelijke leerkracht. 't Kon voor hen niet beter! Thuis was in die tijd zo'n onderwerp taboe en hun kennis steunde op allerlei fantasieën. Ik herinner me hoe hun gezichten glunderden en hoe hun oogskens van interesse blonken toen ik die keer de klas binnen kwam. De deugnieten bestookten me direct op de man af met alle ongezouten vragen. Ik heb hen ferm moeten teleurstellen: ik vertelde hen over de bijtjes en de bloempjes, het stuifmeel en de stampers...