- 167 -

 HOOFDSTUK  XXIV 

 

 

HET  LEVEN  IN LTZ  BILLET  (2e deel)

"Politiek

en kunst

gaan nauw

samen"

NOODZAKELIJKE  ONDERWIJSKUNDE

Om je schilderijen en jou als mens beter te begrijpen, zal ik je nog een hele hoop vragen stellen. Dacht je nog terug aan 't lesgeven in de scholen?

 Zelden. Maar daar zeg je nu iets. Mijn kennis kwam voor sommige collega's goed van pas. De adjunct van de N3 moest informatie...

 

Wat is N3?

 Bij het leger worden de stafofficieren van een kazerne - dit is het tweede echelon - met de letter S aangeduid: S1, S2, S3, enzovoort. De marine met haar eigen tradities gebruikt echter de letter N. De stafofficieren zijn verantwoording verschuldigd tegenover hun korpscommandant. Elke stafofficier is baas in zijn eigen domein. Alzo is de S3 of N3 het hoofd van de operaties en het onderricht in een kazerne.

 

Was die adjunct van de N3 ook een officier?

Ja. In die dagen kwam de overheadprojector op de markt. De N3 wilde weten of dit een geschikt toestel was voor de zeemacht en in 't bijzonder voor de instructies in de divisies. Zijn adjunct moest daarom informatie inzamelen bij de producent, een Brusselse firma met wereldfaam. De adjunct was echter van onderricht niet zo goed op de hoogte en vroeg me om hem te adviseren. Wij met een matroos-chauffeur in de zwarte wagen van de groeperingscommandant naar Brussel.

 

Groeperingscommandant?

Ja, die staat boven verscheidene korpscommandanten en is dus al het derde echelon. Aangekomen in die firma, trokken onze uniformen alle aandacht. Eerst werden we eerbiedig ontvangen, dan vorstelijk rondgeleid en uiteindelijk kregen we een rijkelijk voorziene maaltijd met aangepaste wijnen, vooraleer we pas in de namiddag de overheadprojector te zien kregen. Kortom, niet mijn genre, omdat daar iets achter school. Zonder dat had ik de overheadprojector in mijn verslag eveneens geschikt verklaard.

 

Voor wie kwam je onderwijstechniek nog van pas?

In eerste instantie voor mijn divisie. Hoewel mijn onderofficieren bekwame instructeurs waren, kon ik hen toch hier en daar enkele tips geven. Om hun werk te verlichten, lanceerde ik zelfs de eerste cursus GI, de geprogrammeerde instructie, een leersysteem waarbij elke matroos individueel op eigen snelheid iets aanleert.

 

Wat vond de N3 daarvan?

Hij vond dat allemaal perfect. Ik kon voor hem niets misdoen. Of liever, bijna niets... want we stonden toch eens frontaal tegenover elkaar! Dat kon voor mij verkeerd aflopen! Hij was immers een 'driebander' en ik op dat moment nog maar een 'eenbander'. En als twee schepen botsen, zinkt meestal toch 't kleinste schip, hé. Maar qua onderwijstechniek stond ik sterker en hij gaf me uiteindelijk gelijk.