- 319 -

 

 

-- Ja, dat is zo. Anders moest ik u hier houden. Maar bij u ging het alleen maar om een profielwijziging. En die zal ik doorvoeren, zodat uw geschiktheden niet meer kunnen uitgebuit worden. Ik zal uw eenheid verwittigen, dat ge niet meer moogt ingescheept worden in vredestijd. En dat ge in de volgende tijd lichter werk moet krijgen. Ik zal nu hier direct de administratie verwittigen, zodat u uit het hospitaal kunt ontslagen worden. Dat kan nog wat vertraging oplopen. Maak het u ondertussen maar wat gezellig.

-- Dok, als ik u niet meer zou zien, wil ik u alleszins bedanken voor wat u voor mij hebt gedaan.

 

NEGENDE DAG - 'S DINSDAGSNAMIDDAGS

Nadat henry vriendelijk afscheid had genomen van de damar, de verpleegster en het personeel, treinde hij met een marsbevel en een treinkaartje eersteklas naar Oostende. Daar nam hij in de marinebasis nog eens extra contact met enkele collega's om zich ervan te vergewissen, dat ze wel degelijk het nodige aan het doen waren voor 'zijn' damar. Daarna nam hij de trein richting Gent en overdacht op deze thuisreis zijn avontuur in het psychiatrisch ziekenhuis. Hij mocht tevreden zijn en een glimlach speelde om zijn lippen. In die gedurfde onderneming - een bliksemsnel voorbijgeschoten belevenis in zijn bestaan - had hij immers tweemaal doel getroffen. Beide doeleinden had hij zich vanaf 't begin gesteld. Ten eerste, hij was geslaagd in zijn hoofddoel: nu ging hij tenminste zijn zoontje Sven prima kunnen helpen. En ten tweede, hij had ook zijn nevendoel succesvol bereikt: door zich te storten in deze risicovolle affaire, een als het ware laattijdige praktijkles waar de meeste studenten in de psychologie enkel maar konden van dromen, had hij duidelijk aan den lijve ondervonden, hoe vlug en gemakkelijk dit verraderlijk systeem kon misbruikt worden.

 

NA  HET  DILEMMA...  HOP  NAAR  DE  TOP  

De dag nadien meldde VTZ henry zich aan in het bureau van de Officier N1 van de Marinebasis Oostende, de thuishaven van de oorlogsschepen. De N1 zelf was op zending en zijn adjunct, een VTZ, verving hem. In diens groot bureau gonsde het van de bedrijvigheid. Vanuit de hoger gelegen verdieping had men er door de grote ramen een goed zicht op de schepen, die netjes achtereen aan de kade lagen. Het viel henry meteen op dat zijn schip de Godetia er niet lag aangemeerd.

-- Ah, henry! riep de N1-adjunct, uw schip ligt in Senegal, in Dakar. Chef! Maak voor de luitenant direct een marsbevel op. En zorg ervoor dat hij een vliegtuigticket krijgt.

-- Ik ga niet naar Afrika! viel henry uit. Ik mag niet ingescheept worden.

-- En waarom niet?

-- Hebt gij dan de message van mijn dokter nog niet gekregen?

-- Welke message?

-- Ach zo! Die is nog niet toegekomen? Elk moment kan dat gebeuren. En wee u, als ge me toch doet inschepen! Bovendien moet ik van de dokter lichter werk krijgen. Als ge me niet gelooft, bel dan maar naar de dokter. Ziehier zijn naam en telefoonnummer.