- 583 -

Nu begrijp ik het. En dan moest ook nog je schildergerei mee, natuurlijk. Of was je misschien niet van plan om te schilderen tijdens je reizen?

Toch wel. Wat dat betreft had die Challenger zelfs een pluspunt: aan de buitenkant was er achteraan links een skideurtje voorzien en dat verleende toegang tot een aparte ruimte. Die gebruikte ik voor mijn schildergerief. Daardoor moest ik met mijn verven en dergelijke niet voortdurend doorheen de woonruimte van de motorhome passeren, zodat die proper bleef.

Kon alles wat je nodig had om te schilderen in die skiruimte?

Jaja. Ik had mijn schildergerief in twee verdeeld. Al wat ik nodig had voor mijn Expressieven, Naakten en dergelijke, liet ik thuis, ook al mijn schildersezels. Slechts één veldezel stak ik in die skiruimte met al het schildergerief dat ik ging nodig hebben om onderweg te schilderen.

Definitief?

Bah, ja. Het kon toch niet gemakkelijker zijn? Zo’n regeling trof ik ten andere ook voor onze klederen en ons eet-, was- en slaapgerief. Alles wat we nodig hadden voor onze reizen, verhuisde ik naar de zestien kasten en bergruimtes van onze motorhome. Zo stond de Challenger voortdurend klaar voor vertrek. Telkens als we beslisten om op reis te gaan, moesten we maar instappen en, foetsie, we waren weg. Om de motor altijd in goede staat te houden, gebruikte ik de Challenger tussendoor ook om er onze boodschappen mee te doen. Ik kon met dat gevaarte immers vlug goed overweg. Daardoor had ik mijn Fiat Fiorino eigenlijk niet meer nodig. Deze ‘popemobile’ had me op dat moment al meer dan vier jaar goede dienst bewezen, maar werd nu overbodig. Ik heb hem tot mijn spijt verkocht.

Je bent zeker direct op reis vertrokken, al was het maar om van die problemen met MM en jouw zoon verlost te zijn?

Problemen mag je niet ontvluchten, je moet ze aanpakken. Daarom bleef ik aanvankelijk zoveel mogelijk in Gent. Maar ik wilde in die periode met Timi ook de motorhome beginnen uittesten tijdens twee korte reisjes. Want ik wilde weten - het was ondertussen herfst geworden - hoelang we het konden rekken met twee flessen propaangas. Die stonden in een aparte opslagruimte van de Challenger. We merkten hierbij dat we om de zeven dagen een nieuwe fles propaan moesten aankoppelen. Dat was nodig voor de verwarming van onze woonruimte, voor het gebruik van onze Bulex boiler én onze ijskast én onze diepvries en voor het klaarmaken van ons eten op het gasvuur. Voor die testcase had ik twee routes uitgestippeld, waarbij Timi ook kon kennismaken met enkele collega’s met wie ik vroeger nauw had samengewerkt en die ze nog niet kende. De eerste route liep doorheen België en Luxemburg, de andere enkel door België.