- 586 -

 

 

En het eten klaarmaken in zo’n motorhome, ging dat gemakkelijk?

Een motorhome is gelijk een huis op vier wielen. En overal waar ik arriveerde, kon ik wettelijk minstens een etmaal blijven staan. Daar deed ik dan de nodige inkopen zodat ik mijn voedselreserves niet moest aanspreken. Mijn menu’s waren zoals thuis. Aan de Grot van Han bijvoorbeeld bestond ons middagmaal uit: kippensoep, varkenskotelet met bearnaisesaus, champignons, aardappelpuree, ijscrème. En nabij de Preekstoel stonden fijne rosbief met pepersaus, champignons en gebakken aardappelen op mijn menu. Soms gingen we zelfs ook op restaurant eten.

 

Is een etmaal voldoende?

Ruim voldoende. Meestal lieten de burgemeesters zelfs toe dat een motorhome langer bleef staan. Dat was goed voor de commercie van hun gemeenten, zie je. Maar ik bleef meestal maar één dag en één nacht op een plaats. Want een motorhome heeft twee batterijen: één die er is voor de motor, zoals in elke auto, en één die elektriciteit levert aan de woonruimte. Deze laatste put haar energie uit de eerste. Om dus niet voor verrassingen te staan, is het raadzaam om na een dag stilstand minstens eens twintig kilometer verder te rijden.

 

Maar er zijn toch motorhome parkings?

Ja, daar kun je langer blijven staan. Daar zijn inderdaad aansluitingen voor water en elektriciteit. Maar ik verkoos om de plaatselijke bevolking en haar gebruiken beter te leren kennen. En dat kun je niet op zulke parkings. Uit mijn huis vertrekken om op parkings te gaan staan, dat interesseert me niet. Contact hebben met de plaatselijke bevolking, met de mensen uit de streek, dát interesseert me. Dat is ook de reden waarom ik nadien altijd op voorhand de taal leerde van het land waarnaar ik ging reizen.

 

Hoeveel talen heb je op die manier geleerd?

Nederlands, Frans en Engels sprak ik al zeer goed. Ook kende ik al voldoende Duits en Esperanto. En voor mijn reizen leerde ik stelselmatig ook Spaans, Italiaans, Portugees en Grieks. Uit mijn schooltijd kende ik Latijn en Oudgrieks.

 

Dat zijn dan elf talen.

Ja, maar let op: later heb ik al de vreemde talen weggevaagd uit mijn geheugen. Spijtig? Als de tijd er rijp voor is, zal ik daar eens mijn gegronde reden voor geven.

 

 

 

 

 

*      *   *

 

*      *   *      *   *     *  *