- 619 -

En van Jeanne d’Arc sprongen henry’s gedachten op Timi, die met haar twee yorkshires van het standbeeld vrij en ongehinderd naar het breed strand wandelde. Jeanne en Timi, twee meisjes van zowat dezelfde leeftijd, maar met een hemelsbreed verschil van vooruitzichten. De Nederlandse dichter Joost van den Vondel schreef eens: ‘De wereld is een schouwtoneel, elk speelt zijn rol en krijgt zijn deel.’ In de vroege namiddag van 27 september ging het richting Le Tréport, opnieuw een vissershaven. Daar parkeerde henry zijn motorhome op de kade, aan de stroommonding. Om zijn proviand te sparen, smulden hij en Timi opnieuw van de vers gevangen vis, die daar op allerlei manieren uit de zee werd gehaald: vissersboten van alle soorten gingen het zeegat uit, grote, kleine, vlugge, trage, mooi geverfde, maar ook roestige bakken. Sommige Fransen visten vanop de oever met de vislijn. Andere met een net, dat ze gans alleen of met twee moeizaam voorttrokken aan een heel lange koord langsheen de metershoge, stenen kade. In de haven was het een en al bedrijvigheid en het was boeiend om te zien hoe goed de vissers samenwerkten om hun netten en ander gerief te herstellen. Na een paar dagen verblijf in Le Tréport en Mers begonnen henry en Timi aan de terugreis naar Ellezelles en Gent.

Ondertussen was een onvoorstelbaar bericht als een bom bij henry ingeslagen: de procureur van Brugge had het dossier van de ‘Bende van Leffinge’ geseponeerd. Seponeren, een eenvoudig en voor sommigen misleidend woordje voor: de zaak werd door de procureur zonder gevolg geklasseerd. Of zoals ze in de volksmond zo fijntjes kunnen zeggen: de zaak verdwijnt in de prullenmand en de bandieten gaan vrijuit!
	Reisherinnering in Rood en Zwart 50 cm x 70 cm 7 januari 1998
Als men dit schilderij vergelijkt met het doek ‘Heidelberg’, dat henry drie jaar eerder van hetzelfde onderwerp had gemaakt, valt het op dat, hoewel daarin zowat dezelfde hoofdkleur uitspringt, de stemming volledig is omgeslagen: van het romantische naar het pessimistische.