|
- 674 - |
|||||
|
Een
weide van een halve hectare? Neen, ze was de
helft groter: driekwart hectare. Maar we waren al tevreden dat we die hadden
kunnen kopen. Het nadeel was dat één paard niet in staat is om al dat gras tijdig
te verorberen, waardoor er veel onkruid op de weide begon te groeien.
Hierdoor kregen Timi en ik naderhand een hoop bijkomend werk, want we dienden
dat onkruid zelf uit de grond te trekken… en, geloof me, die wortels kunnen
heel diep zitten… Maar
nu zaten jullie nog met het probleem om Red Sky ernaartoe te brengen zonder
medeweten van die paardenverkoper. Juist. Maar we
hadden geluk: de weersomstandigheden waren gunstig en met drie weken hard
zwoegen vormden Timi en ik de schapenweide van de Turkse voormalige eigenaars
om tot een paardenweide. Daardoor konden we al op 28 oktober 2003 naar Wodecq
vertrekken met de hulp van een bereidwillige, vriendelijke Gentse winkelier,
bij wie we vroeger ons Amerikaans zadel en al ons ander paardentuig hadden gekocht,
om met zijn paardentrailer Red Sky te transporteren. In alle stilte en met
weinig gedoe werd Red Sky in Wodecq ingescheept en twee uur later stond hij
al volop te grazen op de Gentbrugse Meersen. Je
hebt voorzeker nog last gehad van die paardenverkoper? Toen
ik hem nadien meedeelde dat we Red Sky naar een pas aangekochte weide hadden
overgebracht, vroeg hij waar die weide lag. “In Melle”, antwoordde ik met een
leugentje om bestwil. “In orde”, antwoordde hij en vervolgens fluisterde hij
in het Frans in het oor van zijn vrouw: “Ik heb daar familie wonen. Ik zal
dat paard wel vlug vinden.” Maar dat gefluister was net iets te luid,
waardoor ik het ook hoorde. En wees gerust: hij heeft Red Sky natuurlijk
nooit gevonden. Een maand later heb ik als ‘Roi de la Moule’ van Ellezelles
op de ‘Foire Saint Martin’ hem en zijn vrouw zelfs getrakteerd op een
mosselfestijn in de ‘Salle Chez Nous’ als dank, hm hm, voor al wat hij voor
Red Sky had gedaan… Maar intussen zaten Timi en ik daar vol binnenpretjes aan
dat tafeltje met hen te smullen… En, geloof me, dat deed deugd. Red
Sky is een opzichtig paard en het zou na diefstal toch vlug door de politie
ontdekt worden, denk je niet? Ik
kende die paardenverkoper en de Walen en intussen ook de paardenwereld al
voldoende: aan elk slachthuis bood men in die tijd voor een gezond – en soms
ook kreupel of ongezond! – paard dertigduizend frank… Wees er dus maar van
verzekerd dat we Red Sky nooit meer zouden teruggevonden hebben.
|
|||||
|
|
|||||
