- 689 -

Imams – zo noemen de moslims hun priesters – schrijven een steniging voor die verschrikkelijk eenvoudig is: enkele mannen delven om te beginnen een eenmansput, die diep genoeg is om er een rechtopstaande veroordeelde vrouw juist tot boven haar borsten in te begraven, zodat men haar naakte borsten niet zou kunnen zien als naderhand haar kleren gescheurd raken door de stenen. Daarna trekt men op korte afstand van de put een streep op de grond, waarachter de mannen plaats nemen. Tot slot smijt iedereen van hen om beurten een steen naar het hoofd van de vrouw tot wanneer ze dood is. De stenen mogen niet te klein zijn, maar ook niet te groot, zodat ze voldoende lijdt vooraleer ze uiteindelijk dood is.

	<<<<<<<<<<<<<<< Hier zien we hoe minutieus henry te werk ging om onder andere zijn schilderij ‘Steniging’ te maken. Deze keer maakte hij een voorafgaande schets, scande die en sloeg die op in zijn PC. Daar testte hij allerlei kleuren en schikkingen en maakte een hoop berekeningen tot wanneer hij de beste combinatie voor zijn schilderij had gevonden.
Om het publiek het gruwelijke en het onmenselijke, waartoe de moslimgodsdienst – de islam – en de moslimwetgeving – de sharia – in staat zijn, nóg beter te laten aanvoelen, besloot henry om echte stenen, ter grootte van deze die gebruikt worden bij een dergelijke steniging, aan zijn schilderdoek vast te hechten.
	STENIGING VAN VROUWEN 80 cm X 100 cm 3 juli 2013
	Met de titel ‘Steniging van vrouwen’ wilde henry nog eens extra de discriminatie van vrouwen bij de moslims benadrukken. Want, hoewel volgens hen ook mannen kunnen gestenigd worden, gebeurt dit uiterst zelden. De reden is simpel: in de bewijsvoering van een misdrijf hebben de moslimgeleerden de mannen beter afgeschermd.