- 690 -
Bij een misdrijf waarvoor de moslims iemand stenigen, valt het op dat het meestal gaat om omstandigheden waarin seks en jaloezie een hoofdrol spelen en waarbij het bijna altijd vrouwen zijn, die disproportioneel en in vele gevallen ten onrechte gestraft worden. Is de moslimgodsdienst, de islam, dan gesteund op jaloezie? Een heel klein greepje uit de duizenden gebeurtenissen in moslimlanden maakt dit wel tamelijk duidelijk. Een. Een jonge vrouw is erg ongelukkig in haar gearrangeerd huwelijk. Ze werd door de familie gedwongen tot dat huwelijk, een huwelijk met een voor haar onbekende, veel oudere moslim. Na enige tijd wordt ze verliefd op een jonge moslim en begint een relatie met hem. Gevolg: haar man klaagt haar aan en zij wordt gestenigd. Twee. Een braaf moslimmeisje van dertien jaar maakt een wandeling naar haar grootmoeder in Somalië. Onderweg wordt ze verkracht door drie volwassen moslims. Ze doet haar beklag bij de politie, die de drie mannen op haar aanwijzing vlug kan oppakken, maar kort nadien weer vrijlaat. Daarna wordt het meisje zelf door de politie opgepakt, omdat zij “buitenechtelijk seksueel contact” heeft gehad en dat moet volgens de sharia gestraft worden met steniging. Zelfs de ouders kunnen de steniging niet tegenhouden en bijna duizend moslims worden opgeroepen om toe te kijken hoe de moord op het meisje in een put met steniging wordt uitgevoerd. Drie. Een moslim bedriegt zijn vrouw. Hij wordt haar uiteindelijk beu en hij beschuldigt haar valselijk bij de imam van ontrouw. Kort nadien moeten kinderen beginnen met stenen te verzamelen. Daarna beginnen volwassenen met de uitvoering van de straf. Op het laatst van het filmpje ziet men nog een klomp bloed met tussen enkele slierten een gat, waaruit iets bengelt, dat waarschijnlijk een oog was. Nog wat gerochel. Dan nog een goed gemikte steen. Stilte. Zwart scherm. Vier. Omdat honderden en honderden jonge moslima’s ieder jaar opnieuw weigeren om in te gaan op een huwelijk dat gearrangeerd werd door hun families, plegen die families ‘eremoorden’: ze nemen het recht in eigen handen en stenigen hun onwillige dochters. Gevolg: de overheid grijpt meestal niet in en sluit de ogen. Soms zijn die dochters hen te vlug af, overgieten zich met benzine en steken zichzelf in brand. *+* EEN NORVIE VOOR MIEKE Ik ben het die eergisteren naar u belde voor dat tam ratje, oh pardon, voor die norvie zoals gij zo’n diertje noemt. Maar mag ik eerst vijf minuutjes gaan zitten, want ik ben er nog niet goed van. Wat er gebeurd is? Ik woon in het havenkwartier en toen ik naar hier kwam, heb ik iets vreselijks gezien. Zoals ik u al gezegd heb, zie ik graag dieren. Maar wat er een uur geleden in mijn straat is gebeurd… ’t Is erg. Er liep daar een rottweiler op zijn gemak wat rond te snuffelen. Hij deed niets kwaad. ’t Was duidelijk een brave hond. Wat verder stonden zes Marokkanen tegen de muur. Die gingen naar hem en begonnen hem dood te knuppelen. Zomaar, zonder reden! Ik protesteerde heftig, maar ik moest vlug weglopen, want enkele van die moslims kwamen dreigend op mij af. *+* DE SCHAPEN VAN PROS Mijn schapen zijn mijn kinderen. Ik heb enkele jaren geleden mijn vrouw verloren. Kanker. Ze mocht geen kinderen krijgen. Ze had een stukje weide van haar ouders gekregen omdat ze graag schapen zag. Dat werden dan haar kinderen. Nu verzorg ik ze en denk dan aan haar. Ik word soms triestig. Maar nu ben ik bang. Ik heb schrik. Vroeger stemde ik voor de Groenen. Nu niet meer. Sinds vorig jaar zijn er wolven in België gekomen en die worden door de Groenen beschermd. Het is een beschermde diersoort, zeggen ze, en wij moeten ze hun gang maar laten gaan. Maar die gaan onze schapen doden! Ik moet mijn eigen dieren maar goed tegen hen afschermen, zeggen die Groenen. Maar dat is onmogelijk en onbetaalbaar. Die wilde beesten krabben zich overal door en graven zich overal onderdoor. Ik heb gehoord dat die Groenen op die manier mijn weide willen afpakken. Dát zal het zijn. Ik stem nu voor de N-VA.