- 691 -

HOOFDSTUK

LXXIV

De kracht van de democratie ligt in de mogelijkheid

om ieders mening in beschouwing te kunnen nemen.

DE LAATSTE JAREN

VAN DEMOCRATISCHE LANDEN

De kracht van de democratie ligt in de mogelijkheid om ieders mening in beschouwing te kunnen nemen. Toen henry bijvoorbeeld de informatie te weten kwam over het nutteloos en daardoor misdadig bombardement van Dresden, kon en moest hij zijn afschuw in zijn schilderij ‘Dresden Inferno 13.02’ uitbeelden. Churchill had immers tienduizenden mensen en dieren in de Duitse stad Dresden op 13 februari 1945 totaal nutteloos met brandbommen laten uitmoorden. Churchill werd nadien in de geschiedenisboeken als een held vermeld… En deze oorlogsmisdaad dan?

DRESDEN INFERNO 13.02 160 cm x 90 cm 14 september 2010

Maar henry merkte dat de democratie meer en meer in het gedrang kwam. Van de bijna tweehonderd landen op de wereld waren er in het jaar 2020 al iets meer dan vijftig die tot de oemma behoorden: dat zijn landen waar de imams en andere leidinggevende moslims de baas speelden over de bevolking. Dat was dus al één op vier! Godsdienstige dictaturen! En daaronder waren er al een aantal waar stenigingen doorlopend ten uitvoer werden gebracht: in Afghanistan, Soedan, Saoedi-Arabië, Brunei, Somalië, Verenigde Arabische Emiraten, Pakistan, Nigeria en Iran. En terwijl naïeve en neocommunistische westerlingen voortdurend de diversiteit en de immigratie van vreemdelingen aan het promoten waren en elke discriminatie verwierpen en elk denkbeeldig ‘racisme’ bestraften, maakten de moslims daar gretig gebruik van om de oemma voortdurend verder uit te breiden. Daarvoor migreerden ze, desnoods onder valse voorwendsels, naar het Westen en infiltreerden daar stilaan in gezaghebbende overheidsdiensten, huwden met westerse meisjes om ze tot moslima’s om te vormen, en pleegden terroristische aanslagen in groep of als ‘lone wolf’. Voor oorlogen beperkten ze zich voorlopig nog tot landen buiten Europa. Het uiteindelijk doel van de moslims was om er gebieden en landen van te maken waar de democratische wetten en de kunst en cultuur werden vernietigd en vervangen door de dictatoriale sharia van de moslims. Opdat hun strategie niet te veel zou opvallen, speelden ze het spelletje op een slinkse manier: daarvoor hadden ze in het Westen ook ‘gematigde’ moslims nodig die de westerlingen gunstig stemden. En ze wisten het: die ‘gematigden’ zouden wel vlug bijdraaien van zodra de imams aan de macht kwamen. Het was begrijpelijk dat henry zich in die toestand almaar meer bezorgd maakte om de toekomst van zijn volk en in het bijzonder diens vrouwen en dochters. Deze bezorgdheid vinden we terug in zijn hierna weergegeven schilderijen.