|
Op 11 september
1939 viel Duitsland Polen binnen. Dit was van het goede een beetje te veel en
Engeland en Frankrijk kwamen in actie.
Het kleine België hoopte door neutraal te blijven niet in de oorlog te worden meegesleurd. Zijn bevolking had al genoeg
geleden in de geschiedenis. De bloedige gevechten van de Franse dictator
Napoleon en van de Eerste Wereldoorlog had men er nog niet vergeten. En nu
dit! Neutraliteit leek voor de Belgische politiekers
de enige oplossing om te vermijden dat de grotere, omringende landen hun
grondgebied opnieuw als slachtveld zouden gebruiken.
Neutraliteit betekende dat België zich van elk conflict afzijdig wilde
opstellen en enkel zijn leger ging inzetten tegen diegene die het eerst zijn
land durfde binnendringen.
En dat, tenminste volgens de geschiedenisboekjes (***), werd Duitsland. Op 10 mei 1940 viel Hitler het koninkrijk
Nederland, het koninkrijk België en het groothertogdom Luxemburg binnen. Via
het vlak België kon hij Frankrijk het best aanvallen.
Nazi-Duitsland gebruikte een voor die tijd totaal nieuwe techniek van
oorlogsvoering: de Blitzkrieg. Door het inzetten van tanks en parachutisten
werden de drie landen gefascineerd door de vlugge ontplooiing van de Duitse
troepen. Het Belgisch Fort Eben-Emael was één van
de sterkste forten ter wereld en beheerste de ganse omgeving met zijn
vuurkracht. België had al zijn hoop gesteld op dit fort aan zijn oostelijke
grens voor het geval het vanuit die richting zou worden aangevallen. Met een
kortstondige attaque van Duitse zweefvliegtuigen met parachutisten viel dit
'onneembaar' fort reeds in 't begin van de
vijandelijkheden in Duitse handen. Nederland hield het slechts vijf dagen uit
en capituleerde op 14 mei. Franse officieren vertrouwden die 'neutrale'
Belgen niet en richtten soms hun wapen op Belgische officieren om ze te
dwingen tegen de Duitsers te vechten. Doch al spoedig trokken de
geallieerden, de Fransen en de Engelsen, hun troepen terug voor de Duitse
overmacht. Aldus stond het Belgisch leger er alleen voor en vocht tot 28 mei,
dag waarop de Belgische koning Leopold III besloot te capituleren om verder
bloedvergieten te vermijden. Het was immers voor België een hopeloze toestand
en verder strijden tegen een overmacht zou gelijk hebben gestaan met massale
zelfmoord. Niettemin bleven de Belgen verder vechten tot op het moment dat
alle Engelse soldaten waren ingescheept om naar hun land terug te keren. Deze
strijd van het Belgische leger, waarin de moedige Vlamingen een grote rol speelden,
is de geschiedenis ingegaan als de '18-daagse Veldtocht'.
Het Nederlandse vorstenhuis vluchtte naar Londen. De Belgische vorst Leopold
III echter bleef, in navolging van wijlen koning
Albert I, in België bij zijn volk. De Belgische regering vluchtte ook naar
Londen en trachtte in verbinding te blijven met haar vorst. Doch koning
Leopold verkoos om tijdens de oorlogsjaren geen contact met Engeland te
hebben. Hij trachtte van Hitler een gunstige behandeling voor de Belgen te bekomen en verbrak daarom elk contact met zijn regering in
Londen.
|
|
