|
De Belgische
bevolking voelde zich in die oorlogsjaren gesterkt door de aanwezigheid van
haar vorst. Ook de krijgsgevangen militairen vonden sterkte in de gedachte
dat hun koning eveneens in gevangenschap leefde. Doch drie factoren zouden
later de rol van Leopold III in een negatief daglicht plaatsen.
Eén. Koning Leopold III bleek uiteindelijk een niet zo oncomfortabele
krijgsgevangene te zijn. In tegenstelling tot andere krijgsgevangenen, die
geen enkel contact hadden met hun familie, was hij als weduwnaar zelfs in
staat opnieuw in het huwelijk te treden. Vele krijgsgevangenen hadden tot op
dat ogenblik veel respect gehad voor hun vorst, die hun lot deelde. Voor hen
was dat huwelijk een schok. Bovendien had de bevolking nog steeds een te
grote, liefdevolle bewondering voor Leopolds onvoorstelbaar mooie en
vriendelijke eerste echtgenote. Astrid was slechts anderhalf jaar koningin
geweest. Op 29 augustus 1935 was ze tijdens een auto-ongeluk om het leven
gekomen in Küssnacht, in Zwitserland.
Twee. Het contact tussen Leopold III en Hitler werd door de Führer uitgebuit.
Sommige Belgen, zowel Vlamingen als Walen, begonnen te geloven dat Leopold
volledig akkoord ging met alles wat Duitsland
deed. Alzo werden ze collaborateurs en verklikten in
't ergste geval hun eigen volksgenoten. De grootste collaborateur was wonder
boven wonder een Waal: Léon Degrelle. Met zijn Rex-beweging had hij veel
bijval in Wallonië. Hij richtte het Waals legioen op en was de enige Belg die
het tot Sturmbannführer bracht. Het is zeer merkwaardig
dat het juist een Waal was die bij de nazi's tot zulke graad op klom, iets
waarover de Walen later angstvallig zullen zwijgen.
Drie. De Belgische regering in Londen was niet enkel franskiljonsgezind maar
bovendien beschaamd. Deze politiekers waren in
tegenstelling tot hun koning het land uitgevlucht.
En dat vond de bevolking op zijn zachtst gezegd niet sympathiek. Het werd dus
een strijd tussen de politiekers en de koning om de
gunst van het volk te verkrijgen, voornamelijk toen bleek dat de koning elk
contact met zijn regering vermeed. Om zichzelf te redden moesten sommige politiekers dus trachten te maken dat het respect vanwege
de bevolking voor haar vorst gekraakt werd.
Politiekers hebben in een democratisch land meer
mogelijkheden dan een koning.
Via hun partijgezinde dagbladen zweepten sommige na vier jaar oorlog de
bevolking tegen koning Leopold III op. De 'Koningskwestie', die België
gedurende vijf jaar in twee kampen zou verdelen, begon alzo
na de Tweede Wereldoorlog.
Leopold III was op het einde van de oorlog door de Duitsers naar Oostenrijk
gevoerd. Terwijl voornamelijk de Walen zich tegen de terugkeer van hun
Franstalige koning kantten, wilden de Vlamingen hem terug in het land.
De taal speelde blijkbaar geen rol. De reden hiervoor was dat de Waalse
socialisten en communisten tegen hem waren, terwijl de overwegend katholieke
Vlamingen hun vorst terug wilden.
|
|
