- H m17h41,3 -

 DE  EERSTE  DRIE  AUTO'S  VAN  HENRY

De eerste auto van henry was een parelgrijze vierdeurs Cortina met benzinemotor en grijze lederen zetels, gekocht op voorwaarde dat de verkoper hem leerde autorijden: op dat moment bestonden nog geen rijscholen, geen rijbewijzen en geen rijexamens. Waarom een Cortina? Om twee redenen. Het model kon verkregen worden met de pook aan het stuur en een grote zetel vooraan, waardoor de wagen plaats bood aan zes personen, chauffeur inbegrepen. henryEC vond het altijd belangrijk dat hij hulp kon bieden door vrienden een lift te geven.  In de marinebasis van Brugge had hij drie collega-officieren die ook een Cortina hadden. Twee van hen klaagden erover, dat de auto veel mankementen begon te vertonen vanaf 30.000 kilometer. Daarom verkocht henry de zijne voor alle zekerheid net vóór deze kilometrage. Zo'n drie jaar had hij ermee gereden.

Zijn tweede auto was een witte vierdeurs Fiat 128 met benzinemotor en zwarte lederen zetels. Wit, omdat henry had ervaren dat dit twee voordelen had: in de zomer bleef een wagen binnenin koeler en 's nachts was hij zichtbaarder. Een Fiat 128, omdat die werd uitgeroepen tot 'de auto van het jaar' toen hij zijn Cortina verkocht aan André Lostrie, een zeer bevriende zeemachtofficier, die in de zelfde marinebasis werkte. Deze was trouwens zeer goed op de hoogte van auto's, keurde hem eigenhandig en was nadien zeer tevreden met deze tweedehandse wagen van Engelse makelij. Italiaanse en Franse auto's echter werden in die tijd vlug door roest aangevreten en hoewel henry een supplementaire behandeling hiertegen betaalde, moest hij zijn Fiat 128 toch na acht jaar met een verroeste carrosserie van de hand doen.

Omdat hij een degelijke auto zocht die hij jarenlang zou kunnen gebruiken, bezocht hij met zijn echtgenote in Gent verscheidene garages en viel zijn keuze - Monique had het altijd moeilijk met kiezen - uiteindelijk op een Volvo. Dit merk liet zijn klanten de keus tussen zijn voor het eerst gelanceerd monovolume en zijn traditioneel model met koffer, waaraan de meeste automobilisten nog de voorkeur gaven. Het zou nog enkele jaren duren vooraleer de mensen de voordelen van een monovolume ontdekten. "Neen! Ge zoudt u beter een Volga kopen," raadde een ver familielid hem aan die als verkoper had gewerkt voor een hele hoop automerken, "dát is tenminste een degelijke wagen. Anderhalve ton weegt zo'n bak. Hij is de grootste Europese wagen, groter en sterker dan de Mercedes. En bovendien de helft goedkoper. De carrosserie is Russisch, maar de motor is Frans. Ne gewone Rus kan zich geen Volga permitteren, dat is daar enkel voor de hoge partijbonzen. In 't vriesweer van Stalin kunnen ze ginter met geen diesel rijden. Daarom halen we die lege carrosserieën met hun versnellingsbak naar hier en steken er de zwaarste dieselmotoren van Peugeot in. Diesel is veel goedkoper dan benzine. Voor u interessant, nu ge alle dagen naar Brussel moet. Eén ding: ge moet u kunnen verzoenen met zijn ronde rug. De garage van Lada-Volga ligt op de Kortrijksesteenweg. Laat die Lada's vallen, die zijn niet goed." henryEC had nog nooit van het merk Volga gehoord en daarom stapten hij en Monique de daaropvolgende zaterdagmorgen eens nieuwsgierig die garage binnen. In de toonzaal zat één verkoper met col en plastron tussen een breed gamma van Lada's. "We zouden eens een Volga willen zien." - "Ja, de M 24 L... Maar, oei... Ik ben hier alleen. Eh... Hier is de sleutel van de achterpoort. Ga maar gerust eens kijken." Achteraan stonden ook een hoop Lada's, maar geen enkele wagen met ronde rug. "Zeg, Monique, dat groot modern geval daar, wat zou dat zijn?" Groot was hun verbazing toen ze naderbij kwamen en het woord Volga op de carrosserie lazen. Vier zware, sterke deuren. Dikke kussens.