|
- H m18h52,7 - |
||||||
|
henry’s EINDELOOPBAANTOESPRAAK |
||||||
|
Half januari
1992 organiseerde commandant henry een afscheidsfeest in de Marinebasis van
Zeebrugge, omdat hij op 1 april in ruste ging. Te dezer gelegenheid had hij -
die niet hield van langgerekte toespraken en liefst voor de vuist weg sprak -
de volgende korte speech op papier voorbereid. |
||||||
|
Commandant en beste collega’s, Hartelijke dank voor de
aangename geschenken. Nadat ik eerst 4 jaar les
gaf in de Gentse scholen als wiskundeleraar, en na mijn mutaties bij de
Zeemacht van St.-Kruis naar Nieuwpoort, naar Oostende, op schip, en naar
Brussel, was ik uiteindelijk hier in Zeebrugge beland. Ik heb veel plezier
gehad in onze samenwerking. Daarom ook nodigde ik hier gans COMOPSNAV uit én
degenen die het nauwst met COMOPSNAV/IRP samenwerkten. Nogmaals
mijn grote dank. Mijn jonge scoutsspreuk
indachtig zijnde, heb ik er steeds naar gestreefd om iedereen zo veel
mogelijk te helpen. Hiertoe gaf voornamelijk mijn job
op SGP in Brussel me gedurende 13 jaar ruime mogelijkheden. Naast mijn
normale werkzaamheden had ik er zowat een tiental tussenkomsten per dag,
zodat ik zeer velen heb kunnen helpen, die rechtstreeks of via via op mij
beroep deden. Maar ook in mijn laatste jaren kon ik hier te Zeebrugge sinterklaas spelen. Met de beperkte
middelen die ze had, heeft de IRP-ploeg toch zo veel mogelijk hulp geboden,
ook tijdens de Golfcrisis. Ik dank mijn personeel daarom in eerste
instantie, waarvan sommigen ondertussen op pensioen of in demob zijn. Mijn
opvolger Chris wens ik, samen met Fernand, Werner en de gespecialiseerde
ploeg miliciens het allerbeste toe. En nu sta ik hier voor een
nieuwe levensperiode. Gelukkig ben ik kunstschilder en kan ik dat werk nu met
verdubbelde ijver voortzetten. Want met pensioen gaan is, geloof me, een rare
overgang. Omdat ik al 3 maanden eindeloopbaanverlof genoot, kan ik er al van
meespreken. Ja, ik heb zelfs een nieuw spreekwoord uitgevonden. Totnogtoe zei
men: ge leert uw vrouw maar kennen als ge ermee
getrouwd zijt. Hewel! Dat is mis! Ge moet zeggen: ge
leert uw vrouw maar kennen als ge op pensioen gaat! Het is mijn vurige wens dat
u allen in uw verdere carrière en uw verder leven veel voorspoed moogt
hebben, en dat we elkaar nog regelmatig kunnen weerzien. Op deze wens vraag
ik u het glas te willen heffen. Gezondheid. |
|
|||||
|
|
||||||
|
|
||||||
|
|
||||||
|
|
||||||
|
|
||||||
|
||||||
|
|
||||||
