- H m22h73,4 -
Ondersteboven ü De groenen en de socialisten, kortom de neocommunisten, begonnen in België en zelfs daarbuiten alles op z’n kop te zetten. Alles wat zij deden was goed, zelfs als het verkeerd uitdraaide. Alles wat ‘de anderen’ deden was slecht, zelfs als dat goed bleek te zijn. Ze voelden zich machtig omdat ze de media in handen hadden en Jan Publiek konden ‘bespelen’, zelfs met grove leugens. Daarbij voelden ze zich zó verwaand, dat ze zich zelfs bemoeiden met elke buitenlandse politiek van zodra die niet neocommunistisch was. Zo werd de republikeinse Amerikaanse president Donald Trump via hun tv- en radiokanalen als een nietsnut voorgesteld en dag na dag belachelijk gemaakt, terwijl hij of misschien juist doordat hij voor zijn eigenvolk veel goeds deed. De Amerikaanse economie kreeg onder zijn bewind immers een serieuze boost en honderdduizenden Amerikanen hadden daardoor opnieuw werk, mede dankzij het feit dat Trump de immigratie had afgestopt. Maar neen, de neocommunisten bleven via hun kanalen hun Amerikaanse vrienden-democraten steunen, die het Trump bijna onmogelijk maakten om te regeren: zijn gezin, zijn familie en zijn medewerkers werden om beurten door hen aangeklaagd voor ingebeelde misdrijven. Toen de republikeinen tijdens de coronapandemie op straat massaal protesteerden, was dat volgens de neocommunisten schandalig, maar toen duizenden democraten kort nadien ook samentroepten, was dat volgens hen gerechtvaardigd. Ook de premier Silvio Berlusconi van Italië moest het ontgelden, omdat hij daar de baas werd van de media en daarmee de neocommunisten in hun eigen streven de pas afsneed… ü In het Vlaams tv-journaal werden regelmatig vluchtelingen getoond, die met veel te veel op een schamel bootje opeengepakt zaten in een poging om de Middellandse Zee over te steken vanuit Afrika naar Europa. De bedoeling van de neocommunisten was om de tv-kijkers tot tranen toe te bewegen, zodat die de nieuwe immigranten met open armen zouden ontvangen. Maar wat de televisie niet toonde, was de film die henry in handen kreeg en waarop te zien was hoe de steeds rijker wordende mensensmokkelaars van Afrika zulke bootjes vol vluchtelingen stopten, om die daarna met een jacht te slepen tot op de vaarroute van grote schepen. Daar lieten ze hun ‘klanten’ hulpeloos en levensgevaarlijk achter en die konden niet anders doen dan te hopen dat hun dobberend nietig vaartuigje tijdig zou worden opgemerkt vooraleer het kantelde. En als ze gered werden, waren de Europeanen alweer de dupe van de historie… ü Iedereen herinnerde zich maanden nadien nog de filmopname van het vluchtelingetje dat aangespoeld was en dood-roerloos op het strand in de branding lag. Een pakkend beeld dat de neocommunistische televisie onder de neus wreef van elke rechtschapen Vlaming. De moraal van de neocommunisten was duidelijk: elke Europeaan heeft het goed en elke Afrikaan heeft het slecht. Daarom hadden ze dat kind niet direct opgetild. Het was toch al dood, niet? Laten liggen en er eerst een filmpje van maken. Ziezo. Maar… wie was hier echt schuldig? In Afrika maakten ze elkaar kapot, moslims tegen moslims. Soennieten tegen sjiieten. En geboortebeperking, daar hadden ze ook nog geen kaas van gegeten. Dan maar hun kinderen zonder begeleiding naar Europa sturen: “Wij maken volop kinderen en jullie moeten voor hen zorgen.” Dan konden zijzelf er nadien – met de aldaar geldende regels voor gezinshereniging – voorzeker ook naartoe gaan. De neocommunisten stimuleerden uit eigenbelang dat systeem: hoe meer, hoe liever; die zullen in de volgende verkiezingen wel voor hen stemmen, hé. En, ja, ’t is waar: als Vlaamse ouders hun kind zonder toezicht alleen laten, dan zijn ze strafbaar wegens kinderverwaarlozing. Maar dat de Afrikanen hun kinderen duizenden kilometers ver wegsturen, gans alleen, dat moet toch kunnen, hé?
	i