- N m19h55,2 -
SLAPEN WERD GEVAARLIJK
Voorzichtigheidshalve lichtte henryEC op een avond toch de politiediensten in omtrent de houding van zijn moordlustige zoon Sven. Dat gebeurde toen deze voor de zoveelste keer met het schuim op de mond in de living tegenover zijn vader uitriep dat hij hem ging vermoorden. Terwijl henry daarbij onverstoorbaar naar de televisie bleef kijken, beeldde hij zich plots in dat zijn zoon misschien toch nog ondanks alle voorzorgsmaatregelen in staat kon zijn om hem bijvoorbeeld tijdens een nacht in zijn slaap een doodsteek toe te brengen. Zou de politie in dat geval Sven verdenken, nu MM zoveel lofwaardigs over haar kleinzoon en over haar dochter de wereld had ingestuurd? Voor alle zekerheid moest de politie op de hoogte gebracht worden van de juiste feiten, dacht henry. Daarom was hij die avond plots uit zijn zetel opgestaan en zonder enige uitleg per auto vertrokken. Terwijl hij de straat uitreed, zag hij in de achteruitkijkspiegel hoe Sven en Monique haastig in Svens auto stapten. Vijf minuten later meldde henry zich al aan bij de nachtdienst van het politiecommissariaat in de Savaanstraat. Er heerste altijd een goede verstandhouding tussen de politiemensen en de militairen en meteen werd de verklaring van commandant henry bereidwillig genoteerd. Terwijl henry hen bedankte voor de goede ontvangst, kwamen Sven en Monique binnen. “Kijk, dat is nu mijn zoon”, zei henry, waarop de politiemensen Sven duchtig onder handen namen. En vooraleer de deur achter zich dicht te trekken, hoorde henry één van hen zeggen: “U zullen we hier nog terugzien, manneke!”
	i