- N m22h68,1 -
KUNSTSCHILDER h e n r y E.C. VOORKOMT GIJSELINGSDRAMA VAN BELGEN §§§§§§§ Of hoe een Gentenaar een verdoken held werd. Artikel verschenen op 1 juli 1997 in de ‘Brieven van 88-ERS’. §§§§§§§
15 juni 1997. Zondag. De dag voordien was kunstschilder henry (E.C.), de ondertussen allergekende ‘Vader der Expressieven’, met zijn vrouw Timi en een 50-tal andere Vlaamse toeristen vertrokken naar Parijs. Voor een tweedaags tripje. Normaal deed henry zijn reizen per motorhome, doch voor Parijs had hij een andere formule verkozen: per reisbus van de gekende firma Lauwers. In de comfortabele bus hadden ze al twee dagen genoten van de prachtige rondritten doorheen Parijs, de vaardigheid waarmee de sympathieke chauffeur Frans zich doorheen het drukke verkeer tot aan alle bezienswaardigheden wist te wringen, en de humoristische taalvaardigheid waarmee de al even sympathieke gids Jef zijn kennis van de hoofdstad van Frankrijk aan de hele bus doorgaf. henry had met deze reis slechts drie doeleinden voor ogen: zijn vrouwtje laten genieten van de overweldigende contrasten die Parijs bood, zijn videofilm plannen voor een volgend bezoek aan deze stad, en er zelf de sfeer opsnuiven, daar waar zovele kunstenaars hun naam aan verbonden hadden, zoals aan het Place du Tertre. Hierover zullen we het in ons volgend nummer hebben. Daarin was hij geslaagd en lag nu, op de terugreis naar België, lekker te genieten in zijn buszetel naast Timi. Het weer was meegevallen, en henry keek naar het voorbijrijdend landschap. Een tweede bus van Lauwers, komende van ‘Disney Paris’ waarin toeristen met veel kinders zaten, was vóór komen rijden. Beide bussen reden omstreeks 16u30 een parking langs de autosnelweg op, om voor de laatste keer halt te houden in Frankrijk en de toeristen de benen eens te laten strekken. Een mooie parking met restaurant, hotel, mister cash, telefoon en andere accommodaties. Zoals een spin in haar web zit te wachten op de vliegjes, zo zaten ook zij daar te wachten. Twee Franse controleurs in een witte niet gemarkeerde combi. De toeristen stapten uit en wandelden niets vermoedend naar het restaurant. Jef had via de micro gewaarschuwd wanneer over een uurtje precies de bus ging vertrekken. Nog even en iedereen was terug thuis… henry en Timi waren in de bus blijven zitten. De twee bussen stonden naast elkaar. Toen, toen stapten ze uit hun combi. Twee controleurs. Hun vesten, een soort overtrekken, meldden één woord, kortweg: ‘controle’. De vesten waren zelfs verschillend. Als spinnen kwamen ze recht op Frans, hun vastgeraakt slachtoffer, af. henry en Timi als enigen achtergebleven in de bus, zagen het gebeuren vanuit hun luie zetel. Papieren, korte vragen, en dan: “Le disque s’il vous plaît.”. De angel recht in de wonde. ’t Slachtoffer begon zich te kronkelen. Frans, die het einde van de reis in zicht had gezien, begon te beven. Jef, die wat verder stond, kwam hem te hulp. Niks kon meer baten. De reglementen betreffende de ‘disque’ bleken in België en Frankrijk wel dezelfde te zijn, maar de interpretatie ervan scheen te verschillen. Volgens de Franse controleurs waren beide Lauwers’ chauffeurs in overtreding. Te weinig geslapen, te weinig rust… Frans en zijn collega begrepen het zelf niet meer. Maar geen pardon: zowat 16.000 FF boete! Omgerekend in Belgisch geld: zowat 96.000 frank! Nu te betalen, messieurs, anders moogt ge niet vertrekken!