- N m8 h12,11 -
op voorwaarde dat hij zich uitsluitend daarmee bezig hield. Dus besloot hij het vlugger te doen: hij plakte gewoonweg de bruine, kleinere bladen van het oud herbarium op zijn witte bladen en herschikte de uitleg van elke plant.
E n n u k o m t h e t ...
Ja, nu komt de anekdote die in de universiteit jarenlang werd verteld. 't Was volop lente. Plantmans was wel een zuurpruim, maar zijn werkleidster Miss Tanglijk had heel zeker hard moeten studeren om hem daarin duizendmaal te kunnen overtreffen. Vanuit een deuropening begluurde het lelijk mens met opgeheven kin "haar" toekomstige landbouwingenieurs, die aan weerszijden van een lang uitgerekte tafel in de microscopen tuurden. 't Was muisstil in de zaal, waardoor ze beduusd op keken toen Miss Tanglijk plots haar schrille stem verhief.
-- Gij weet allemaal dat de uitslag van uw herbarium veel invloed zal hebben op uw punten en de manier waarop ge door de professor zult ondervraagd worden.
Hopende dat ze reeds de nodige indruk had gemaakt, stopte ze even en keurde van links naar rechts de kleur van de studentengezichten.
-- Ik ga u nu nog niet de punten meedelen. Daarvoor is het nog te vroeg. Maar één ding kan ik u nu reeds zeggen: het is niet vet!
En weer keek ze van links naar rechts en observeerde haar toehoorders stuk voor stuk. Ze voelde zich als een generaal die zijn troepen schouwt. De studenten zagen dat ze onder haar witte kiel de borsten van zelfgenoegzaamheid nog meer deed zwellen, voor zover dat bij haar mogelijk was natuurlijk.
-- En ik zal nog meer zeggen, vervolgde ze. Sommige herbaria zijn voldoende. Maar er zijn er die slecht zijn. En er zijn er die heel slecht zijn.
Terug bekeek ze met opgeheven kin de studenten veelbetekenend vanuit de hoogte.
-- Maar er is er één... Er is er één... Ik heb dat in gans mijn carrière nog nooit beleefd. Er is er één, die zich zelfs de moeite niet heeft getroost om zijn planten zelf te zoeken! Hij heeft gewoonweg zijn planten vanuit een ander herbarium overgeplakt! Zelfs zonder ze los te maken van hun vorig herbarium! Dat zal hem duur te staan komen! riep ze uit en wachtte even.
-- Niet waar? Mijnheer henry! riep ze uit, terwijl ze hem woest fixeerde en de r liet rollen over alle hoofden heen.
Een glimlach speelde reeds op henry's lippen, die toch al maandenlang in stilte had besloten om te stoppen met de studies voor landbouwingenieur. Toen ze zijn naam zo onverbloemd vermeldde, barstte hij uit in een lachsalvo. Eerst sloegen de medestudenten hem afwachtend gade. Van zodra ze door hadden dat henry er echt plezier in had, was er een emotionele uitbarsting. Iedereen zat te schaterlachen, uitgenomen... Miss Tanglijk, die spinnijdig vertrok.
