- N m9 h14,10 -
Telkens de leraressen van lokaal verwisselden, passeerden ze elkaar met veelbetekenende blikken. Na de schooltijd kwamen ze op het vastgestelde tijdstip samen in het eerste klaslokaal. Daar stonden ze stomverbaasd te kijken naar de fles, de champagneglazen en een teljoor vol koekjes, die vooraan op de lessenaar stonden.
-- Wat hebben we nu? Champagne? Trakteert ze ons nu met een nieuwjaarsfeestje? Dat is nog nooit gebeurd! Dat heeft ze nog nooit gedaan! Dat is zeker omdat er een man in ons midden is? verwonderden ze zich en keken hierbij naar henry.
-- Denkt ge dat? lachte henry terwijl ze allemaal in de schoolbanken van de leerlingen gingen zitten.
-- Goedenavond, groette Pincenee toen ze kort nadien binnen kwam, ik wens u allemaal een gelukkig Nieuwjaar. Hier gaan we een glaasje op drinken en omdat er een man in ons midden is, zal ik er gebruik van maken om hem de fles te laten openen.
Het was de eerste keer in z'n leven dat henry zelf een champagnefles open deed, maar hij had al gezien hoe dit ongeveer moest gebeuren. Terwijl Pincenee van op afstand naar hem stond te kijken, trachtte hij eerst met draaibewegingen de stop los te wringen en toen dit niet lukte, nam hij de flessenhals tussen de handpalmen en trachtte de kurk met de duimen omhoog te duwen. Het stopsel zat erg vast en zijn duimen begonnen er pijn van te doen.
-- Gaat het niet goed, mijnheer henry? vroeg Pincenee schalks, terwijl hij achter de voorste schoolbank zo zijn best aan het doen was.
-- 't Is nogal een moeilijke, mevrouw de directrice.
-- Ik zie het, antwoordde ze, terwijl ze naderbij kwam.
Pincenee stond nu ook aan die voorste schoolbank. Op dat moment begon het stopsel stilaan los te komen. Hij voelde hoe het millimeter per millimeter naar omhoog kwam. Ondertussen nam hij de toestand op: vóór hem, aan de overzijde van de schoolbank, stond Pincenee. Ze droeg een wit, licht bloesje boven een zwarte rok. Een prachtkans!
-- 't Is echt een moeilijke, mevrouw de directrice, herhaalde hij en legde zijn handpalm om de kurk, die door de druk in de fles nu uit zichzelf naar omhoog werd geduwd.
Pincenee boog zich wat voorover om te zien hoe henry het deed. Deze hield de stop stevig vast, in eerste instantie om te verhinderen dat die in haar aangezicht zou terechtkomen en in tweede instantie om te beletten dat Pincenee zou merken wat er ging gebeuren en zodoende uit de vuurlijn zou springen. Precies alsof hij zijn volle kracht nodig had om de stop los te krijgen, schudde hij nog enige keren met de fles om de druk te verhogen. En toen gebeurde het. Knal! Een halve fles champagne spoot nu over haar bloes, die volledig doorzichtig werd, waardoor een extravagant gevulde, witte soutien op haar naakt lichaam te bewonderen viel. "Oe! Oe! Oe!" riep Pincenee en sprong naar links en dan naar rechts. "Oe! Oe! Oe!" riep henry en richtte zijn fles naar rechts en dan naar links, waardoor Pincenee in zijn vuurlijn bleef.
Enkele weken later kwam de afwezige lerares terug, waardoor henry's interim in de 'Wispelbergstraat' voorbij was... tot grote spijt van zijn collega-leraressen, maar niet van Pincenee!
