- N m9 h14,3 -

ingangsdeur keken. Hij keek naar links en daar stond... Pinceneeke. Ze was blijkbaar stilletjes de klas binnengeslopen en stond daar nu met opgeheven kin de leerlingen streng te bekijken. En die durfden niet gaan neerzitten, natuurlijk. henry bleef zijn directrice een tijdje afwachtend bekijken, maar 't mens bleef daar stokstijf staan en de leerlingen durfden ook niet bewegen. Dan maar zijn boeken op de juiste bladzijde klaarleggen en enkele notities in zijn agenda schrijven. Ondertussen bleef die toneelscène maar verder duren en 't begon henry eerlijk gezegd wat op zijn heupen te werken. "Mijnheer henry, kom eens mee." Haar bevel verbrak de stilte. Ze verliet de klas en henry volgde haar.

Als teken van beleefdheid lichtte henry even zijn hoed voor haar op toen ze buiten tegenover elkaar stonden.

-- Sluit de deur, commandeerde ze kortaf en wachtte even tot ze toe was. Mijnheer henry, van nu af aan zult gij uw hoed afdoen van zodra ge een klaslokaal binnenstapt.

-- Maar mevrouw...

-- Geen maar, geen maar... Hoed af van zodra ge de deur van de klas opendoet, hoed af vooraleer ge binnengaat.

-- Mevrouw, mijn collega's in de jongensscholen...

-- Wij zijn hier in een meisjesschool.

-- En waarom moet mijn hoed af, als ik dat vragen mag?

-- Hier zijn allemaal meisjes en gij moet als man eerbied tonen voor meisjes.

-- Maar ik ben hun leraar! Zij, mijn leerlingen, moeten eerbied hebben voor mij!

-- Neen, mannen moeten altijd eerbied hebben voor vrouwen!

-- Mevrouw, al de mannelijke leraars doen zoals ik.

-- Gij zijt hier de eerste man en in een meisjesschool moet een man zijn hoed afdoen voor de meisjes.

-- Het is niet waar, mevrouw de directrice, dat ik de eerste man ben die hier les geeft. Een vriend van mij heeft hier ook al eens kortstondig les gegeven, bracht henry haar in herinnering.

-- Mijnheer henry, 'k zal u méér zeggen: van nu af aan zult gij vanaf de ingang van de school uw hoed afdoen! beet ze hem toe, keerde zich om en haastte zich terug naar haar bureau.

Zo'n opdracht was voor een leraar vernederend, klopte van geen kanten en henry weigerde hem dan ook uit te voeren. Zelfs als Pincenee hem ostentatief stond op te wachten, stapte hij de school en de klas binnen met de hoed op en lichtte hem enkel uit beleefdheid even op als hij haar passeerde. "Goedendag, mevrouw de directrice", glimlachte hij dan tot haar en de nijdigheid in haar ogen deed hem deugd. Want hoe meer tijd ze aan hem besteedde, des te minder tijd schoot er voor haar over om de andere leerkrachten te ambeteren, dacht hij dan vergenoegd bij zichzelf. Maar hij besefte ook dat ze als een spin in haar web op het juiste moment zat te wachten om haar prooidier te kunnen pakken.