- S m17h45,2 -

 

KOLONEL  BUNCKENS

 

 

 

Ongeveer om de twee jaar kwam commandant henry onder het bevel te staan van een andere kolonel. Op 1 januari 1983 werd dit luitenant-kolonel Bunckens. Het was een periode waarin men er zich niet bewust van was dat de Golfoorlog met rasse schreden naderde, een oorlog waarbij de geallieerden onder het bevel van de Amerikaanse generaal Schwarzkopf korte metten zouden maken met het Iraakse leger van Saddam Hoessein. Norman Schwarzkopf maakte alsdan in 1991 met zijn Operatie Desert Storm op de volkeren een enorme indruk, niet alleen door zijn megaresultaten op het slagveld, maar ook door zijn forsgebouwde gestalte. Zelfs zijn kordaat gelaat overtuigde elke vijand of ondergeschikte ervan, dat hij of zij met hem geen geintjes mocht uithalen. In SEAM maakte stafbrevethouder Jean Bunckens op henry ook die indruk. Om de zelfde redenen. Schwarzkopf en Bunckens waren van het zelfde kaliber. Allebei uit het zelfde hout gesneden: strijders. Bij beiden zat het generaal-zijn in de genen.

 

 

 

 

>>> 

Bunckens

 

 

 

 

 

 

<<< 

 Schwarzkopf

          

Vanaf het begin voelde henry grote sympathie voor deze nieuwe baas, temeer omdat die, vooraleer naar het ministerie te komen, in zijn eenheid had verkozen om bij zijn officieren te blijven in plaats van te gaan flemen bij zijn generaal, die in de kazerne op bezoek was gekomen. Daardoor 'mocht' Bunckens kort nadien afscheid nemen van zijn eenheid om te muteren naar het Ministerie van Defensie in Brussel. Dit tot algehele teleurstelling niet alleen van zijn manschappen, die aan hem verknocht waren, maar ook van hemzelf en zijn lieve echtgenote Mariette. Een gevoelsmatig evenement, dat henryEC in de portretten 'Kolonel Jean Bunckens' en 'Mariette Meijers' op een subtiele manier trachtte weer te geven. Weeral kon hiermee een parallel getrokken worden tussen Bunckens en Schwarzkopf, want ook tussen generaal Schwarzkopf - de strijder op het veld - en zijn collega-generaal Powell - de politiek geëngageerde militair - boterde het niet altijd. Maar met Schwarzkopf liep het gunstiger af dan met Bunckens: de Amerikanen hadden immers in 1991 hun strijder op het terrein veel te hard nodig.